Τους λόγους, για τους οποίους η πανδημία του κορωνοϊού έφερε τους Έλληνες αστυνομικούς απέναντι στους πολίτες εξήγησε στην τηλεοπτική Vicky Pedia ο Γιώργος Καλλιακμάνης. Με το χέρι στην καρδιά, ο πρόεδρος της Ένωσης Αστυνομικών Υπαλλήλων Νοτιοανατολικής Αττικής αναφέρθηκε στο τροχαίο δυστύχημα, έξω από τη βουλή, που στοίχισε τη ζωή στον 23χρονο Ιάσονα. Επέμεινε ότι στα επεισόδια της Νέας Σμύρνης στόχος των μπαχαλάκηδων ήταν ο θάνατος αστυνομικού, ενώ έστειλε το μήνυμα προς τους συναδέλφους του ότι πρέπει να προσέχουν πως μιλούν διότι απευθύνονται στους πολίτες, τους οποίους οφείλουν να σέβονται.
«Καλησπέρα στις κυρίες και στους κυρίους που παρακολουθούν την εκπομπή σας, και θα πω, τουλάχιστον να με πυροβολήσετε όσο γίνεται πιο ανώδυνα», είπε ο Γιώργος Καλλιακμάνης στην έναρξη της εκπομπής, ενώ στη συνέχεια αναφέρθηκε στον άχαρο ρόλο των αστυνομικών, οι οποίοι από διώκτες του εγκλήματος έγιναν διώκτες του… κορωνοϊού. Κι αυτή η αλλαγή ρόλου επηρέασε τη σχέση πολιτών και αστυνομίας.
«Καταρχήν, να πω, ότι με συγκινήσατε, γιατί είδα πράγματα, που δεν ξέρω πως τα βρήκατε, που αφορούν, όχι μόνο την καριέρα μου στην αστυνομία, και την συνδικαλιστική μου πορεία, αλλά και τη ζωή μου γενικότερα. Με έκπληξη, τα παρακολούθησα. Να είστε καλά, σας ευχαριστώ. Δεν ξέρω αν το αξίζω όλο αυτό. Δεν το γνωρίζω. Να είστε καλά, να είστε καλά. Το ξέρω, το ξέρω πολύ καλά και σας ευχαριστώ παρά-παρά πολύ. Λέω αν αξίζω όλο αυτό το αφιέρωμα. Τέλος πάντων η πορεία μας, θα δείξει όλων μας. Θα σας πω ότι ο πολίτης αγαπά τον Έλληνα αστυνομικό, αυτό είναι δεδομένο. Ο φιλήσυχος και νομοταγής πολίτης θέλει την αστυνομία δίπλα του. Όμως, η πανδημία, έφερε τον αστυνομικό απέναντι στον πολίτη. Θέλουμε δεν το θέλουμε, αν και κάποιοι έχουν άλλη άποψη, είναι η πραγματικότητα. Γιατί είναι η πραγματικότητα; Γιατί, όπως ξέρετε τα πρόστιμα είναι πολύ μεγάλα, ο κόσμος άνεργος, είναι ένας κόσμος που βγήκε μετά από μια οικονομική κρίση, και μετά την οικονομική κρίση, έρχεται η πανδημία, έκλεισαν τα μαγαζιά, πολύς κόσμος δεν δουλεύει. Τα χρήματα που παίρνουνε είναι πολύ λίγα. Οι αστυνομικοί, λοιπόν, μπήκαν σε αυτή την διαδικασία για την αποτροπή της διασποράς του ιού και εκεί που ήταν διώκτες του εγκλήματος, στην ουσία χωρίς οι ίδιοι να το θέλουν, γίνανε διώκτες αυτών που δεν φορούσαν μάσκα ή αυτών που συναθροίζονταν στα σπίτια. Γιατί ζούμε τέτοιες καταστάσεις που μια απλή συνάθροιση στο σπίτι, πέντε άνθρωποι που μαζεύονταν πριν, είναι ποινικό αδίκημα. Δηλαδή, αν το έλεγες αυτό, πριν λίγο καιρό, πριν την πανδημία, δεν το πίστευε κανένας, το χω πει και άλλες φορές. Αν κάποιος έπεφτε σε κώμα πριν την πανδημία και ξυπνούσε ξαφνικά μες στην πανδημία δεν του λέγαν τίποτα και έβγαινε έξω και έβλεπε τον κόσμο με τις μάσκες, θα έλεγε ότι σίγουρα έχω πεθάνει, έχω πεθάνει και βρίσκομαι σ’ ένα παράλληλο σύμπαν. Ζούμε πράγματα που δεν θα τα πίστευε κανείς. Η αστυνομία λοιπόν, αναγκάστηκε να αναλάβει και αυτό το ρόλο. Δεν είναι ακριβώς έτσι όμως, δεν είναι ακριβώς έτσι, δεν ήταν απέναντι στον πολίτη, μπήκε στη διαδικασία να προστατέψει τον πολίτη από μια πανδημία. Άχαρος ο ρόλος της αστυνομίας, όταν κόβεις πρόστιμα για οποιοδήποτε λόγο, δεν γίνεσαι αρεστός. Άρα σιγά – σιγά άρχισε να μπαίνει απέναντι στον πολίτη. Κυρία Πολύζου πριν, όταν έβλεπαν σε μια πλατεία αστυνομικούς της ομάδας ΔΙΑΣ, ένοιωθε ο κόσμος ευχάριστα και ένιωθε ότι υπάρχει ασφάλεια, υπάρχει αστυνομία δίπλα του. Τώρα όταν βλέπει αστυνομικούς της ομάδας ΔΙΑΣ , φοβάται ότι θα του κόψουν πρόστιμο. Δηλαδή, κοιτάξτε να δείτε πως περάσαμε… Να ξέρετε ότι ο φόβος είναι ένα συναίσθημα που πάει πάντα μαζί με ένα άλλο συναίσθημα, την επιθετικότητα. Ενστικτωδώς ο άνθρωπος όταν φοβάται, νιώθει επιθετικότητα. Σκεφτείτε λοιπόν ότι ακόμη και αυτοί που λένε “ναι, οι αστυνομικοί θα πρέπει να κάνουν την δουλειά τους”, όταν όμως δεν φοράνε μάσκα ή έχουν βγει έξω χωρίς να στείλουνε το μήνυμα που προβλέπεται…. Εκεί, λοιπόν, νιώθουν φόβο, άρα και επιθετικότητα, αυτό το αντιλαμβανόμαστε οι Έλληνες αστυνομικοί, αλλά θα πρέπει και εμείς οι Έλληνες αστυνομικοί να προσέξουμε γιατί, πέρα από την στοχοποίηση αυτή, θα πρέπει να προσέξουμε να μην απομονωθούμε. Το λέω συνέχεια στους συναδέλφους μας. Θα πρέπει να προσέχουμε τι λέμε. Κάποιες ρητορικές οι οποίες μπορεί να ακούγονται καλά στα αυτιά των συναδέλφων μας, όταν τα ακούει ο πολίτης, δεν ακούγονται καθόλου καλά. Ο πολίτης θέλει τον αστυνομικό ταπεινό, τον θέλει προστάτη του, δεν τον θέλει απέναντι», ανέφερε ο πρόεδρος της Ένωσης Αστυνομικών Υπαλλήλων Νοτιοανατολικής Αττικής.
Ο Γιώργος Καλλιακμάνης ξεκαθάρισε ότι δεν υπηρετεί τους συναδέλφους του με κομματική ταυτότητα. Υπογράμμισε, μάλιστα, ότι ο συνδικαλισμός δεν μπορεί να επηρεάζεται από πολιτικές θέσεις.
«Όχι δεν θέλω να μιλήσω πολιτικά καθόλου, γιατί είμαι έξω από την πολιτική και αυτό το έχω χρεωθεί κυρία Πολύζου γιατί, ενίοτε επειδή βρίσκομαι σε μια μικροπολιτική του συνδικαλισμού, ο συνδικαλισμός μια μικροπολιτική είναι. Κάποιες φορές με βάζουν στην μία μεριά, κάποιες στην άλλη, κάποιες στην παρ’ άλλη. Εγώ δεν είχα κομματική ταυτότητα ποτέ. Έχω ψηφίσει ανάλογα πως έβλεπα τα πράγματα, γιατί έχω την δική μου άποψη, και δεν μ αρέσει το “αυτό το ξέρεις, είμαι μέσα σε αυτό τον χώρο οπότε εκεί πρέπει να μείνω”. Κάτσε δηλαδή, αν δω ότι αυτός ο χώρος που πιστεύω δεν πάει καλά, δεν θα πρέπει, δεν έχω άποψη δηλαδή τι πάει να πει: είμαι εκεί εγώ όποτε θα είμαι εκεί; Είναι μια άποψη την οποία δεν την ακολουθώ και δεν την πιστεύω. Πιστεύω έχει να κάνει με ανθρώπους που δεν έχουν προσωπικότητα», συμπλήρωσε ο Γιώργος Καλλιακμάνης.
Για το ατύχημα έξω από τη βουλή, που στοίχισε τη ζωή στον 23χρονο Ιάσονα, ο Αστυνόμος από το Αγρίνιο ήταν ξεκάθαρος: «Κοιτάξτε, ο συνάδελφός μου δεν είχε καμία πρόθεση να σκοτώσει έναν άνθρωπο, ήταν ένα τροχαίο ατύχημα και τίποτα άλλο. Τώρα εκεί στη βουλή, το είπα από την πρώτη στιγμή, υπάρχει ζήτημα, δεν μπορεί όποιος κατεβαίνει από τη Βασιλίσσης Σοφίας να μπορεί να μπαίνει αριστερά, έστω και αν υπάρχει τροχονόμος εκεί. Γατί θεωρώ ότι είναι μια παρανομία που την κάνουν, που την νομιμοποιούν με την παρουσία του τροχονόμου και βάζουν και τον τροχονόμο απέναντι στον πολίτη, γιατί σου λέει ο πολίτης “τι κάνει τώρα αυτός εδώ; Κόβει τον δρόμο για να μπουν μέσα”. Ακούστε να δείτε, λέω γενικά, θα σας απαντήσω σε αυτό. Ναι θα σας μιλήσω και γι ‘ αυτό. Θέλω να πω, λοιπόν, θα πρέπει να είμαστε όλοι μας προσεκτικοί όταν βλέπουμε μια τακτική που δεν είναι σωστή, γιατί εκεί στο σημείο έχουν γίνει πολλά ατυχήματα. Έπρεπε δηλαδή να σκοτωθεί ένας άνθρωπος; Δεν είμαι εγώ ο αρμόδιος να αναφέρω το οτιδήποτε γίνεται στην Αθήνα, ή στην Ελλάδα ή οπουδήποτε. Ότι πέφτει στην αντίληψή μου, βέβαια το αναφέρω. Εννοείται, γιατί πέρα από αστυνομικός, είμαι μέρος αυτής της κοινωνίας και θέλω να συμβάλλω όσο γίνεται, ώστε αυτή η κοινωνία να πάει μπροστά. Ναι, είπατε για τον τροχονόμο. Ο τροχονόμος απ’ ότι ξέρω, γιατί είμαστε σε μια διαδικασία της προανάκρισης, και δεν μπορούμε να πούμε πολλά πράγματα. Και αυτή είναι πολιτική ερώτηση, θα ήθελα να μην απαντήσω να μου επιτρέψετε. Εγώ πιστεύω ήταν λάθος, αυτή η τακτική τόσα χρόνια τώρα, να μπαίνουν αριστερά. Ο αστυνομικός ήξερε ότι μπορεί να μπει αριστερά. Σταμάτησε λοιπόν στο φανάρι, κοίταξε το δρόμο, πίστεψε ότι μπορεί να μπει, δεν είχε βγει ο τροχονόμος απ’ ό,τι γνωρίζω, σας λέω είναι στο στάδιο της προανάκρισης, δεν μπορώ να ξέρω λεπτομέρειες, και έγινε το ατύχημα. Και χάθηκε ένα νέο παιδί, ένα νέο παιδί που δωρίστηκαν, τα όργανά του… Έχει σημασία, για μένα έχει σημασία. Όταν ένας άνθρωπος δεν έχει ζήσει, είναι στα πρώτα βήματα της ζωής του, ένα 23χρονο παιδί, δεν είναι το ίδιο με εμένα, που έχω μια ηλικία ή, κάποιον άλλον που είναι μεγαλύτερος. Είναι μια ζωή, είναι μια ζωή, συμφωνώ απόλυτα. Αλλά όλοι τα λέμε αυτά, όλοι γνωρίζουμε στην ουσία ότι είναι διαφορετικά όταν βλέπεις ότι σκοτώθηκε ένα παιδί, ή σκότωσε ένα παιδί πέντε χρονών, δέκα χρόνων, εκεί πρέπει να πονάει η ψυχή μας. Γιατί πρόκειται για έναν νέο, για έναν άνθρωπο που δεν έχει ολοκληρωθεί, που έχει το μέλλον μπροστά του και του κόβουν την ζωή, άδικα… Και τώρα είδαμε ένα παιδί 23 χρονών να κείτεται στο έδαφος και να ψυχορραγεί. Λοιπόν, είμαι μαζί με την οικογένεια δεν το συζητάω… Λυπάμαι πραγματικά , πονάω πραγματικά και θέλω να μην βλέπουμε τέτοιες εικόνες, να μην βλέπουμε. Εγώ το λέω και στα παιδιά της ομάδας ΔΙΑΣ, τους λέω “παιδιά προσέξτε”», τόνισε.
Για τις αιτίες του δυστυχήματος, ο Γιώργος Καλλιακμάνης προτίμησε να περιμένει το πόρισμα των αρμοδίων. «Αυτό θα το πει η προανάκριση και θα είναι παράνομη πράξη, να πω εγώ ποιος έφταιγε. Όμως θα πω ότι ο αστυνομικός, και αυτό ένα νέο παιδί απ’ ό,τι έμαθα, δεν είχε καμία διάθεση να σκοτώσει κανέναν άνθρωπο. Έκανε λάθος, προφανώς έγινε ένα λάθος εκεί, που δεν ξέρω αν το έκανε. Όχι, να μην λέω, χωρίς να ξέρω. Έγινε κάποιο λάθος, σίγουρα έγινε κάποιο λάθος. Αν το παιδί, που δεν είναι πλέον στην ζωή πέρασε με πράσινο, τότε φταίει κάποιος άλλος!», εξήγησε ο έμπειρος αστυνομικός.
Για τις καταγγελίες ότι αστυνομικοί χτύπησαν απρόκλητα τους πολίτες στη Νέα Σμύρνη, ο Γιώργος Καλλιακμάνης τόνισε: «Ακούστε, εκεί υπήρξε μια παραφιλολογία. Είπαν πολλά πράγματα, καλό είναι πρώτα να ενημερωνόμαστε. Το γκλοπ, το συγκεκριμένο, επιτρέπεται. Είπαν κάποια πράγματα, είδατε μου κάνατε την ερώτηση: αν θα έπρεπε να έχουν το γκλοπ που δεν επιτρέπεται; Κι, όμως, επιτρέπεται. Το γκλοπ είναι μέρος του οπλισμού και επιτρέπεται, είναι για άμυνα, είναι για να μπορεί ο αστυνομικός να κάνει δουλειά του. Δυστυχώς η δουλειά του αστυνομικού είναι άχαρη. Έχει να κάνει με το έγκλημα, έχει να κάνει με δολοφόνους, έχει να κάνει με παιδεραστές, έχει να κάνει με εμπόρους ναρκωτικών…. Όχι, όχι, όχι, όχι… Λέω για το γκλοπ. Στην προκειμένη περίπτωση δεν έπρεπε ο αστυνομικός, αφού συνελήφθη ο πολίτης, για οποιοδήποτε λόγο, δεν έπρεπε να χρησιμοποιήσει το γκλοπ. Αυτό, το καταδικάζουμε όλοι μας. Εμείς οι υγιείς αστυνομικοί, που έχουμε μπει στο Σώμα, για να προστατεύσουμε τον πολίτη, όχι να μπούμε στην διαδικασία να επιτιθέμαστε και να κάνουμε κακό στον πολίτη. Όμως, ήταν, μια, πιστεύω, άτυχη στιγμή, που αυτός ο άνθρωπος δεν μπόρεσε να ελέγξει. Πρέπει να μην περνάς τα εσκαμμένα, μέχρι που χρειάζεται βία. Ε, τότε έχεις πρόβλημα. Να σας πω: εσείς τι νομίζετε; Δεν θα μιλήσω για τον συνάδελφο, που έκανε αυτή την κίνηση. Το καταδικάσαμε όλοι, έκανε μια κίνηση που την καταδικάσαμε όλοι, όφειλε να σταματήσει εκεί, συνέλαβε τον πολίτη μέχρι εκεί. Να τον οδηγήσει στο αστυνομικό τμήμα. Από την άλλη ψάχνουμε να βρούμε όλοι τους καταλληλότερους αστυνομικούς. Αστυνομικούς διαλέγουμε μέσα από την κοινωνία, όπως διαλέγουμε πολιτικούς… Προσπαθούμε να δούμε να φτιάξουμε ένα σύστημα αδιάβλητο, και να έχει τα εχέγγυα, ώστε να μπαίνουν κάποιοι άνθρωποι, που τουλάχιστον στέκουν στα καλά τους, που μπορούν να συμπεριφερθούν όπως πρέπει, που μπορούν να κρατήσουν τα συναισθήματά τους. Γιατί ο αστυνομικός, αυτό είναι: όταν έχει απέναντί του κάποιον που πάει να του ρίξει μια μολότοφ, καταλαβαίνετε ότι δεν είναι απλά τα πράγματα. Δεν πουλάει λουλούδια σ’ ένα ανθοπωλείο, ούτε σοκολατίνες σ’ ένα ζαχαροπλαστείο. Όχι λέω γενικά, επειδή με ρωτήσατε γενικά. Λοιπόν θα πρέπει να έχει αυτοσυγκράτηση. Θα πρέπει δηλαδή μέχρι ένα σημείο. Καταρχήν θα πρέπει να συνειδητοποιήσουν όλοι οι συνάδελφοι μου ότι κανένας δεν έχει προηγούμενα με κανέναν. Δηλαδή: όταν ακόμα και αυτά τα παιδιά που είναι 18 , 19 χρονών για μένα, βρίσκονται σε πλάνη, αυτοί νομίζουν ότι έχουν μια συγκεκριμένη ιδεολογία. Εγώ δεν μπορώ να αρνηθώ ότι υπάρχει και ο αναρχισμός σαν ιδεολογία, υπάρχει σε όλο τα κράτη, παντού υπάρχει. Υπάρχουν αναρχικοί που είναι ιδεολόγοι, που έχουν την δική τους άποψη. Υπάρχουν αναρχικοί που θεωρούν, ότι να ρίξουν την μολότοφ ή, να πάνε να σπάσουν την βιτρίνα του αλλουνού, είναι ένοπλος αγώνας. Ε, αυτοί οι άνθρωποι βρίσκονται σε πλάνη κι όταν πρόκειται, μάλιστα, για 17, 18 χρονών παιδιά. Είδαμε τώρα εικόνες…4.000 κόσμος, 5.000 κόσμος να κατεβαίνει και να υποστηρίζει έναν δολοφόνο του Ιπποκράτη, τον οποίο πάνε να τον κάνουν ήρωα. Γατί όταν βγαίνουν 5.000 άνθρωποι και υποστηρίζουν αυτόν που σήκωσε το πιστόλι και σκότωσε έναν μεροκαματιάρη αστυνομικό ή, σκότωσε τον Παύλο τον Μπακογιάννη, ο οποίος ήταν ο άνθρωπος από φτωχή οικογένεια, επειδή ξέρω την ιστορία, ξέρω τον αδερφό του, τον Νίκο τον Μπακογιάννη που είναι και ηθοποιός, που είναι ένας εξαίρετος άνθρωπος, φτωχά παιδιά από την επαρχία, απ’ την Ευρυτανία. Καταξιώθηκαν. Ήταν το κεφάλαιο και το σύστημα ο Μπακογιάννης; Αλίμονο! Αν ήταν το σύστημα και το κεφάλαιο ο Μπακογιάννης τότε τι να πω… Φυσικά και δεν ήταν. Λοιπόν πέρα από αυτό δεν έχεις κανένα δικαίωμα να αφαιρείς ζωή κανενός. Είμαστε, ζούμε σε μια πολιτισμένη κοινωνία, πρέπει να υπερισχύουν οι δημοκρατικοί θεσμοί, υπάρχουν εκλεγμένες κυβερνήσεις, η επιλογή είναι του κόσμου, ο κόσμος χρεώνεται και τα λάθη του, αλλά και τις καλές επιλογές τις απολαμβάνει. Από εκεί και πέρα, αυτή η τακτική: Είμαι επαναστάτης και σκοτώνω τον άλλον… Ε, όχι αυτό υπερβαίνει την Δημοκρατία. Στερείς την ελευθερία του αλλουνού να ζει».
Ο Γιώργος Καλλιακμάνης δεν μάσησε τα λόγια του στην ερώτηση για τις δηλώσεις συναδέλφων του που προκάλεσαν την αντίδραση της κοινής γνώμης.
«Κοιτάξτε, για μένα δεν θα πρέπει να μπαίνουμε οι αστυνομικοί σε διαδικασίες, σας είπα προηγουμένως. Όταν μιλάμε σε κανάλια ή σε ραδιοφωνικούς σταθμούς, δεν απευθυνόμαστε σε αστυνομικούς, απευθυνόμαστε στους πολίτες. Ο πολίτης δεν θέλει να ακούει τέτοιες εκφράσεις. Μα είναι δυνατόν; Δεν το συζητάμε… Δηλαδή δεν είναι… Και αυτό πολλοί συνάδελφοί μου δεν το καταλαβαίνουν. Σου λέει “θεωρούν ότι, α, ξέρεις μα λέει τα πράγματα όπως είναι”. Δεν είναι έτσι. Σ ́ ακούει η κοινωνία, δεν σ’ ακούει ο Έλληνας αστυνομικός μόνο. Και ξέρετε, να λες αυτό που πιστεύεις, είναι ελευθερία, αλλά δεν μπορείς να λες ό,τι θέλεις. Δηλαδή εγώ, τώρα μου δίνετε βήμα, δεν μπορώ εγώ ν’ αρχίσω εδώ και να βρίζω. Να λέω “κυρία μου έχουμε ελευθερία θα αρχίσω να βρίζω”. Ε, όχι. Δεν πρέπει κανέναν, ακόμη και τους μπαχαλάκηδες και τους μπαχαλάκηδες. Για μένα είναι σε μια πλάνη. Αυτοί οι άνθρωποι, θέλουν αστυνομική αντιμετώπιση, γιατί δεν μπορείς να αφήσεις αυτούς τους ανθρώπους να τα σπάνε όλα, αλλά δεν έχεις το δικαίωμα όταν τον πιάνεις αυτόν, να τον χτυπάς και να τον δικάζεις. Δεν είσαι δικαστής. Υπάρχουν δικαστήρια. Ο ρόλος του αστυνομικού σταματάει από την στιγμή που θα κάνει την σύλληψη, θα τον οδηγήσει στο τμήμα, θα γίνει η δικογραφία, θα αποφασίσει ο ανακριτής αν θα προφυλακιστεί ή όχι. Ή, ο εισαγγελέας αν θα εισαχθεί σε δίκη και το δικαστήριο θα αποφασίσει αν θα πρέπει να φυλακιστεί ή να αφεθεί ελεύθερος. Αυτό είναι η Δημοκρατία, αυτές είναι δημοκρατικές αρχές και πρέπει να τις προασπίσουμε όλοι μας, και ιδιαίτερα εμείς οι αστυνομικοί που πρέπει να είμαστε θεματοφύλακες των θεσμών πέρα από την προστασία του πολίτη που θα πρέπει να είναι ο αρχικός μας στόχος».
Ο έμπειρος αστυνομικός επανέλαβε την άποψή του ότι στα επεισόδια της Νέας Σμύρνης οι μπαχαλάκηδες και οι χούλιγκαν ήθελαν νεκρό αστυνομικό. «Είναι δεδομένο! Είναι δεδομένο. γιατί φαίνεται από τα τηλέφωνα που άκουγε η Κρατική Ασφάλεια. “Πάμε να χτυπήσουμε αστυνομικό, πάμε να τους φάμε, πάμε να τους σκοτώσουμε”. Αυτά τα παιδιά έχουν φοβερή επιθετικότητα. Στην στολή του αστυνομικού βλέπουν την εξουσία, την οποία θέλουν να χτυπήσουν. Αυτό δεν είναι μόνο ιδεολογικό απόφθεγμα. Είναι πιστεύω και ψυχολογική διαδικασία και ψυχική διαδικασία και ξεκινάει από την παιδική ηλικία. Πιστεύω ότι η επιθετικότητα απέναντι στους γονείς, γιατί είναι η πρώτη μορφή εξουσίας που δεν μπορεί το παιδί να παραδεχθεί ότι “εγώ νιώθω άσχημα ή, θέλω να χτυπήσω τον πατέρα μου ή την μητέρα μου που με γέννησε”. Αυτό το εκφράζει κατόπιν απέναντι στον αστυνομικό, απέναντι στον δικηγόρο, απέναντι στον δικαστικό, στον οποιονδήποτε χτυπάει για να τον σκοτώσει. Τώρα αυτά τα ξέρουν καλύτερα οι ψυχολόγοι. Απ ́ ό,τι είδα έχετε καλέσει έγκριτους ψυχολόγους και ψυχιάτρους στην εκπομπή σας και προς τιμήν σας γιατί παρακολούθησα και νιώθω περήφανος που με καλείτε στην εκπομπή σας, ευχαριστώ για άλλη μια φορά. Πιστεύω ότι αυτοί οι άνθρωποι μπορούν να τα πουν καλύτερα από εμένα. Είναι κάποια πράγματα που ξέρετε προσπαθεί να αντιμετωπίσει η αστυνομία, αλλά αν ψάξεις τις βαθύτερες αιτίες θα δεις ότι η αντιμετώπιση έπρεπε να γίνεται από αλλού. Όταν φτάνει η αστυνομία, είναι πλέον αργά. Όταν φτάνει η αστυνομία να συλλάβει αυτόν που βίασε τρεις ανθρώπους, είναι πλέον αργά. Έχουν βιαστεί οι άνθρωποι. Φυσικά θα πρέπει η αστυνομία να σταματήσει αυτή την ενέργεια, να τον συλλάβει, αλλά και να τιμωρηθεί. Όμως οι βιασμένοι είναι βιασμένοι αυτό δεν αλλάζει», τόνισε ενώ ξεκαθάρισε ότι οι συνάδελφοι του 27χρονου που δέχθηκε την επίθεση εξάντλησαν κάθε δυνατότητα που είχαν για να τον σώσουν από τους μπαχαλάκηδες. «Εκεί κυρία Πολύζου, έγινε μια μάχη. Τα παιδιά τα σταμάτησε, απ’ ό,τι είδα, πρέπει να τα σταμάτησε βόμβα μολότοφ. Έτρεξε, έκανε σπριντ ο επονομαζόμενος “Ινδιάνος”, ο φερόμενος ο δράστης που απ’ ό,τι φαίνεται έχει συλληφθεί, έριξε κάτω τον συνάδελφο. Θα σας πω… Aυτοί οι άνθρωποι, ποτέ, είναι τακτική τους, ποτέ δεν παραδέχονται ότι ήταν στα επεισόδια. Ποτέ. Δεν έχουμε συλλάβει ποτέ ανθρώπους που σπάγανε, που χτυπάγανε αστυνομικούς και να πούνε και στην απολογία τους να πούνε: “Ναι ήμασταν εμείς”. Πάντα είναι πάγια πρακτική ότι δεν παραδέχονται ποτέ. Τώρα αυτό που με ρωτήσατε, για τον συνάδελφο. Θεωρώ ότι οι συνάδελφοι καταρχήν, που ήταν μπροστά, οι άλλες μηχανές δεν αντιλήφθησαν, αυτό φάνηκε και από το βίντεο κατόπιν και ποιες ήταν οι ενέργειές τους. Ο συνάδελφος που ήταν πίσω τους φώναζε, αλλά επάνω στους θορύβους, στην αδρεναλίνη, που ξέρετε “να μπορέσουμε να ξεφύγουμε”. Λοιπόν, γιατί τους επιτέθηκαν, βλέπανε, νιώθανε ότι πίσω τους έρχονται πολλά άτομα να τους λιντσάρουν. Τους φώναζε όταν σταμάτησαν, τους είπε: “σας φωνάζω τόση ώρα και κορνάρω. Χάσαμε τον συνάδελφο, έπεσε κάτω να τον σκοτώσουν. Εκείνη τη στιγμή, λοιπόν, ξαναμαζευτήκανε και γυρίσανε για να τον πάρουν. Αν αργούσαν λίγο ακόμα, ο συνάδελφος δεν θα ήταν στην ζωή».
