Τις πρώτες πρωινές ώρες της 30ής Σεπτεμβρίου 1888, το πτώμα μιας γυναίκας εντοπίστηκε σε πλατεία του Ανατολικού Λονδίνου.
Το σώμα της Catherine Eddowes ήταν φριχτά ακρωτηριασμένο και μέσα σε όλα έλειπε και το αριστερό νεφρό της.
Ήταν το τέταρτο γνωστό θύμα του κατά συρροή φονιά που θα έμενε γνωστός ως Τζακ ο Αντεροβγάλτης, το ίδιο το αρχέτυπο του τρόμου.
Η 46χρονη γυναίκα υπέφερε βασανιστικό θάνατο στα χέρια του. Την ώρα που περιπλανιόταν στους δρόμους της βρετανικής πρωτεύουσας εκείνη τη μοιραία νύχτα, τίποτα δεν προμήνυε το μακάβριο τέλος της.
Ο αστυνομικός που βρήκε τη σορό της, κάποιος Edward Watkins, έβλεπε εφιάλτες για καιρό. Κι εκείνος, όπως και οι άλλοι φύλακες της νύχτας, δεν είδαν κανέναν στην πλατεία εκείνα τα ξημερώματα. Ο φονιάς εμφανίστηκε ακαριαία και εξίσου ξαφνικά εξαφανίστηκε στα σκοτάδια.
Κι ενώ ο Τζακ είχε ήδη τρεις φόνους στο ενεργητικό του, ο βαθμός βασανισμού του τέταρτου θύματος σόκαρε ιδιαιτέρως την τοπική κοινωνία. Το Λονδίνο μπήκε σε ακόμα μεγαλύτερο συναγερμό έπειτα από εκείνη τη βραδιά.
Τίποτα από όσα έκανε ο Αντεροβγάλτης δεν θα επισκίαζε τον φόνο της Catherine Eddowes, που ενστάλαξε έναν πρωτόγνωρο τρόμο στους Λονδρέζους.
Ακόμα και στα επόμενα χρόνια, θα ήταν η δολοφονία που θα σφράγιζε την τρομακτική κληρονομιά του διαβόητου serial killer…
Η τραγική ιστορία της Catherine Eddowes
Γεννημένη το 1842 στην ύπαιθρο της Αγγλίας, η Catherine Eddowes ήταν κόρη ενός εργάτη. Για τα πρώτα της χρόνια δεν είναι και πολλά γνωστά ή επιβεβαιωμένα, καθώς οι εφημερίδες της εποχής έδιναν αντικρουόμενα στοιχεία για την ιστορία της.
Ξέρουμε πάντως πως οι γονείς της μετακόμισαν στο Λονδίνο όταν εκείνη ήταν ενός έτους και στα επόμενα χρόνια απέκτησε 10 αδέλφια. Και οι δύο γονείς της πέθαναν μέχρι το 1857 και η μικρή πέρασε ένα διάστημα σε ορφανοτροφείο.
Μετά δούλεψε σε ένα εργοστάσιο, την έδιωξαν και πήγε τελικά να ζήσει με τους θείους της στο Μπέρμιγχαμ, όταν μπαίνει στη ζωή της ο πρώτος της άντρας. Με τον στρατιωτικό Thomas Conway, τα αρχικά του οποίου χτύπησε τατουάζ στο μπράτσο της, απέκτησε τρία παιδιά.
Το 1868 θα βρει την οικογένεια στο Λονδίνο. Αν πιστέψουμε τις εφημερίδες του καιρού, η Catherine το έριξε στο ποτό και μέχρι το 1880 είχε εγκαταλείψει άντρα και παιδιά.
Σπιτώθηκε με τον εραστή της John Kelly σε ένα διαμερισματάκι στην πιο κακόφημη γειτονιά του κεντρικού Λονδίνου και τώρα έβγαζε τα προς το ζην ως ιερόδουλη. Ο Conway τα ήξερε όλα αυτά και κρατούσε τα 3 παιδιά μακριά της.
Παρά το γεγονός ότι ζούσε δύσκολα, παλεύοντας με την ανέχεια, φίλοι και οικογένεια τη χαρακτήριζαν ως μια «πολύ εύθυμη γυναίκα, που τραγουδούσε πάντα». Με σκούρα καστανά μαλλιά και καταπράσινα μάτια, ήταν μια όμορφη παρουσία που δεν περνούσε απαρατήρητη.
Όπως μας λέει μάλιστα ο λονδρέζικος Τύπος του καιρού, δεν δέχονταν όλοι οι συγγενείς της ότι ήταν πόρνη. Συναίνεση φαίνεται πάντως να υπάρχει πως αντιμετώπιζε πολύ μεγάλες οικονομικές δυσκολίες. Και πως έπινε πολύ…
Το προηγούμενο βράδυ
Εκείνο το καλοκαίρι, η Eddowes και ο σύντροφός της πήγαν στην ύπαιθρο να δουλέψουν ως εργάτες στον τρύγο. Επιστρέφοντας στο Λονδίνο το φθινόπωρο, χώρισαν τα λεφτά, τα οποία ίσα που επαρκούσαν για να μείνουν σε ένα κρεβάτι κοιτώνα.
Νωρίς το απόγευμα της 29ης Σεπτεμβρίου και χωρίς μία στην τσέπη πια, η Eddowes είπε στον Kelly ότι θα πάει σε συνοικία του νοτιοανατολικού Λονδίνου για να δανειστεί λεφτά από την κόρη της, Annie Phillips, η οποία είχε καλοπαντρευτεί με έναν κατασκευαστή όπλων.
Ο Kelly είχε βάλει ενέχυρο τα παπούτσια του και ξυπόλητος καθώς ήταν έμεινε στον ξενώνα των απόρων όλη τη νύχτα. Λίγο αργότερα εκείνο το Σαββατόβραδο όμως ένας αστυνομικός θα σήκωνε από τον δρόμο μια γυναίκα. Ήταν η Eddowes, που είχε πέσει ξερή από τη μέθη.
Μιλώντας στην εφημερίδα «The Star» στις 3 Οκτωβρίου, ο Kelly δήλωσε: «Όταν δεν επέστρεψε σπίτι τη νύχτα δεν ανησύχησα, είπα πως θα της είχε ζητήσει η κόρη της να παραμένει μαζί της ως την Κυριακή».
Ο αστυνομικός Louis Robinson είδε ένα μικρό πλήθος γύρω από μια λιπόθυμη γυναίκα κατά τις 8:30 το βράδυ και πήγε να ερευνήσει. Την πήρε στο τμήμα για τα τυπικά και κατά τη 1:00 τα ξημερώματα της 30ής Σεπτεμβρίου την άφησαν να φύγει, όταν είχε έρθει στα συγκαλά της.
Η Eddowes είχε ξεμεθύσει ως τις 12:15 τα μεσάνυχτα και την άκουγαν στο τμήμα να τραγουδάει. Μετά παραπονέθηκε που ήταν πίσω από τα κάγκελα και την άφησαν τελικά να φύγει.
Και την άφησαν γιατί στη 1:00 ακριβώς οι αστυνομικοί είχαν άλλες σκοτούρες στο μυαλό τους. Είχαν μόλις βρει το τρίτο θύμα του Τζακ του Αντεροβγάλτη, το πτώμα της Elizabeth Stride. Είχε δολοφονηθεί λίγο νωρίτερα εκείνη τη νύχτα.
Και μιας και λίγο έλειψε να τον πιάσουν στα πράσα, ο serial killer δεν πρόλαβε να ακρωτηριάσει το πτώμα της, όπως προέβλεπε ο ανατριχιαστικός modus operandi του. Σε λιγότερο από μία ώρα αργότερα όμως, ο κατά συρροή φονιάς θα ξαναχτυπούσε.
Και αυτή τη φορά θα φρόντιζε να μην τον διακόψει κανείς…
Η μοιραία συνάντηση με τον Αντεροβγάλτη
Περίπου 35 λεπτά αφότου έφυγε από το αστυνομικό τμήμα, τρεις αυτόπτες μάρτυρες την είδαν να περπατά με έναν μυστηριώδη άντρα. Ήταν η τελευταία φορά που την είδαν ζωντανή.
Στη 1:45 τα ξημερώματα της 30ής Σεπτεμβρίου 1888, βρήκαν το πτώμα της στην πλατεία Mitre. Ο δολοφόνος τής είχε κόψει τον λαιμό και την ξεκοίλιασε. Αργότερα θα μάθαιναν πως έλειπε το αριστερό της νεφρό.
Ο Dr. Frederick Gordon Brown, ο ιατροδικαστής που έκανε τη νεκροψία, σημείωσε πως το πρόσωπο του θύματος «ήταν πάρα πολύ παραμορφωμένο». Η γυναίκα έφερε τραύματα στα μάτια και από τη μύτη έλειπε ένα τμήμα. Το κόψιμο συνεχιζόταν και στο πάνω χείλος.
Χωρίς να μπούμε σε περισσότερες περιγραφές, το υπόλοιπο πτώμα ήταν ακόμα πιο ανατριχιαστικό στην όψη. «Τα έντερα ήταν έξω από το σώμα σε μεγάλο βαθμό και τοποθετημένα πάνω στον δεξί ώμο», παρατηρεί ο ιατροδικαστής στην έκθεσή του.
Ο Τζακ ο Αντεροβγάλτης είχε ήδη σκοτώσει (τουλάχιστον) άλλες τρεις γυναίκες, ο νέος φόνος ήταν όμως ακόμα πιο μακάβριος. Ήταν η πρώτη φορά που ο serial killer ασχολιόταν με το πρόσωπο του θύματος.
Η αστυνομία κατέληξε σε δύο συμπεράσματα από τη δολοφονία της Eddowes: ο Αντεροβγάλτης δεν είχε όρια στην κτηνωδία του και ήταν επίσης διατεθειμένος να γευτεί τη συγκίνηση του φόνου ακόμα και υπό τον κίνδυνο να πιαστεί.
Είχε αναγκαστεί εξάλλου να εγκαταλείψει το τρίτο του θύμα χωρίς τον τελετουργικό ακρωτηριασμό και γνώριζε σαφώς πως όλη η αστυνομία ήταν επί ποδός εκείνη τη νύχτα. Ακόμα κι έτσι όμως, επέλεξε να ξαναχτυπήσει.
Ο Edward Watkins, ο αστυνομικός που βρήκε τη σορό της τραγικής γυναίκας, δήλωσε πως είχε φύγει από την πλατεία στη 1:30 και επέστρεψε από την περιπολία του ένα τέταρτο της ώρας αργότερα. Όλα έγιναν μέσα σε 10-15 λεπτά…
Ο σκοτεινός θρύλος γεννιέται
Παρά το γεγονός ότι ο φόνος της Eddowes έλαβε χώρα κοντά στο τέλος της βασιλείας του τρόμου του Αντεροβγάλτη (του αποδίδεται ένας ακόμα θάνατος μετά την Eddowes), ήταν το γεγονός που εκτόξευσε τον serial killer σε μυθιστορηματικές σφαίρες.
Το «διπλό γεγονός», όπως αποκάλεσε η αστυνομική έρευνα τη διπλή δολοφονία εκείνης της νύχτας, ήταν αυτό που έκανε γνωστό στο Λονδίνο το όνομα «Τζακ ο Αντεροβγάλτης». Το παρατσούκλι προήλθε από μια τρομακτική επιστολή που πιστεύεται πως έγραψε ο ίδιος ο serial killer («Dear Boss»).
Το ανατριχιαστικό γράμμα, που προφήτευε νέους φόνους στο μέλλον, στάλθηκε στο Κεντρικό Πρακτορείο Ειδήσεων (Central News Agency) του Λονδίνου στις 27 Σεπτεμβρίου 1888. Λίγες εβδομάδες ωστόσο μετά τον τέταρτο φόνο του, ο Τζακ ξαναχτύπησε με νέο γράμμα (με ημερομηνία 15 Οκτωβρίου 1888).
Αυτή τη φορά το έστειλε σε μια ομάδα που περιφρουρούσε τη γειτονιά όπου δρούσε ο φονιάς (Whitechapel) και το τιτλοφόρησε «Από την Κόλαση» (From Hell). Ο συντάκτης της επιστολής γράφει πως έφαγε το μισό νεφρό της Eddowes και έστειλε το άλλο μισό μαζί με το χαρτί.
Κι αν σήμερα δεν είναι σίγουροι οι ερευνητές αν ήταν όντως το νεφρό της τραγικής γυναίκας, το θέαμα παρέμενε εξαιρετικά μακάβριο για τους αποδέκτες της επιστολής. Οι Λονδρέζοι, που ήταν ήδη θορυβημένοι από τη σειρά των φόνων, τώρα ζούσαν σε κατάσταση πανικού.
Οι «Times» κατέγραψαν μια μαζική εισροή πληροφοριών για την ταυτότητα του κατά συρροή φονιά («1.400 γράμματα που σχετίζονταν με τις τραγωδίες έφτασαν στην αστυνομία»), οι Αρχές ωστόσο δεν κατάφεραν να τον πιάσουν ποτέ. Ρίχνοντας περισσότερο λάδι στη φωτιά της υστερίας του κόσμου.
Ήταν πράγματι ο φόνος της Catherine Eddowes αυτός που συνέβαλε όσο τίποτα άλλο στη γέννηση του ζοφερού μύθου του Τζακ του Αντεροβγάλτη. Η ακραία τελετουργία παραμόρφωσης του προσώπου της, από κοινού με την επιστολή και το νεφρό, θα στοίχειωναν το Λονδίνο για χρόνια και χρόνια.
Το δικό της όνομα επιστρατεύτηκε εξάλλου για να βανδαλίσει μια τοιχογραφία του Τζακ του Αντεροβγάλτη που εμφανίστηκε το 2020 στο East End του Λονδίνου και προκάλεσε σάλο…
