Ολοι, πλέον, μιλούν για το υδρογόνο, το οποίο είναι το μοναδικό καύσιμο που δεν εκπέμπει ρύπους, παρά μόνο υδρατμούς, κατά την καύση του.
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έδωσε το πράσινο φως για τη μεταστροφή από το φυσικό αέριο στο υδρογόνο και προς εκεί θα γίνουν οι μεγάλες επενδύσεις του μέλλοντος.
Στην Ελλάδα, το υδρογόνο αρχίζει να φαίνεται στο προσκήνιο και ήδη γίνονται κινήσεις, προκειμένου οι μεγάλοι «παίκτες» της αγοράς να έχουν τον πρώτο λόγο.
Σε αυτό το πλαίσιο εντάσσεται μια κορυφαία συμφωνία, μεταξύ της ΜΟΤΟΡ ΟΙΛ (ΕΛΛΑΣ) Α.Ε. και της ΔΕΗ Α.Ε., οι οποίες υπέγραψαν Μνημόνιο Συναντίληψης (Memorandum of Understanding – MOU) για τη διαμόρφωση του πλαισίου και την υλοποίηση, μέσω κοινοπρακτικού σχήματος (Joint Venture), έργων στον τομέα του πράσινου υδρογόνου, διότι υπάρχει και το μπλε υδρογόνο. Η συμμετοχή της ΜΟΤΟΡ ΟΙΛ στο κοινό μετοχικό σχήμα θα ανέλθει σε 51% και της ΔΕΗ σε 49%.
Η Κοινοπραξία πιστεύει ότι μπορεί να ηγηθεί της ανάπτυξης της οικονομίας του υδρογόνου στην Ελλάδα, έχοντας πρόσβαση στην αναπτυσσόμενη πλατφόρμα παραγωγής ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές της ΔΕΗ Α.Ε., εκμεταλλευόμενη ταυτόχρονα τη δυναμικότητα και τεχνογνωσία της MΟΤΟΡ ΟΙΛ (ΕΛΛΑΣ) Α.Ε. ως μιας εκ των μεγαλύτερων ενεργειακών ομίλων στη χώρα.
Η Κοινοπραξία που θα δημιουργηθεί, έχει στόχο την ανάπτυξη έργων παραγωγής και αποθήκευσης πράσινου υδρογόνου στη χώρα, διευκολύνοντας έτσι την ενεργειακή μετάβαση της Ελλάδας σε ένα περιβάλλον καθαρών μηδενικών εκπομπών άνθρακα (Net Zero).
Αξίζει να σημειωθεί ότι το υδρογόνο υπάρχει εδώ και δεκαετίες. Το μεγάλο πρόβλημα για τη μη διάδοσή του, είναι οι υποδομές σε μεταφορά και αποθήκευση, αλλά κυρίως σε εγκαταστάσεις ΑΠΕ, οι οποίες θα πρέπει να έχουν κοντά τους και διατάξεις ηλεκτρόλυσης, παίρνοντας ενέργεια από ανεμογεννήτριες ή φωτοβολταϊκά για τη διάσπαση του νερού. Ετσι δημιουργείται το πράσινο υδρογόνο.
Το πλεονέκτημα στην Ελλάδα, ως προς τη μεταφορά του υδρογόνου, είναι ότι επειδή δεν έχουν ολοκληρωθεί τα δίκτυα διανομής φυσικού αερίου, οι σύγχρονοι αγωγοί μπορούν να είναι hydro generated, δηλαδή από πολυαιθυλένιο, οι οποίοι έχουν τη δυνατότητα να διοχετεύουν σιγά σιγά μαζί με φυσικό αέριο και υδρογόνο, ώστε να φθάσουμε κάποια στιγμή να διοχετεύουν 100% υδρογόνο.
Οι παλαιότεροι, οι μεταλλικοί αγωγοί έχουν πρόβλημα στη μεταφορά του υδρογόνου και χρειάζεται σημαντική επένδυση να αναβαθμιστούν. Αρα η λύση είναι πλαστικού τύπου.
