Με την πανδημία ισχυρά παρούσα και τις συνέπειές της να αποτυπώνονται καθημερινά με συνεχώς αυξανόμενους αριθμούς θυμάτων και κρουσμάτων, οι γιορτές πλησιάζουν.
Ο κόσμος έχει ανάγκη να ξεφύγει από την κατήφεια, τα αδιέξοδα και τη δύσκολη καθημερινότητα που του έχει δημιουργήσει αφενός η πανδημία με τους (αναγκαίους) περιορισμούς, αλλά συνακόλουθα και από την οικονομική στενότητα λόγω των αυξήσεων, της ανεργίας και του ζοφερού μέλλοντος.
Όποιες ελπίδες είχε όμως για καλύτερες μέρες, για σύγχρονη Πολιτεία, για καθαρό πολιτικό σύστημα, για ρεαλιστική αξιοποίηση των πόρων της Ε.Ε. προς όφελος των πολλών και όχι των ολίγων, για κοινωνικό κράτος ( Υγεία, Παιδεία, δίκαιη αναδιανομή πλούτου με κατανομή φορολογικών βαρών ανάλογα τη φοροδοτική δυνατότητα κλπ), συνεχώς φθίνουν και η πλασματική εικόνα ευημερίας, όσο πάει θολώνει.
Μέσα σε αυτό το κλίμα και με παγιωμένη την κατάσταση στο πολιτικό σύστημα, όπου δεν φαινόταν αξιόλογη αντιπρόταση στην παρούσα διακυβέρνηση, ήρθαν οι εσωκομματικές εκλογές του ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ, να ταράξουν τα λιμνάζοντα νερά.
Κατ΄ αρχήν με τη συμμετοχή των πολιτών που ξεπέρασε κάθε προσδοκία, κάτι που μαρτυρά το γεγονός ότι έψαχναν για ψηφοδέλτια σε αρκετές περιοχές που είχαν τελειώσει.
Αρκεί όμως αυτό για να αναδιαταχθεί το πολιτικό σκηνικό;
Η απάντηση είναι φυσικά και όχι, αλλά σήμερα υπάρχει ένα δεδομένο. Αυτό είναι ο Νίκος Ανδρουλάκης και ο Γιώργος Παπανδρέου, οι οποίοι θα διαγωνιστούν στο δεύτερο γύρο για την ηγεσία του πολιτικού χώρου που φιλοδοξεί να ξανα- πρωταγωνιστήσει στο προοδευτικό χώρο.
Ένα εγχείρημα διόλου εύκολο και ένας στόχος που για να επιτευχθεί χρειάζονται πολλά προαπαιτούμενα.
Κατ΄ αρχήν ποιοι θα είναι οι άξονες πολιτικής πάνω στους οποίους θα χτιστεί ένα σύγχρονο μεταρρυθμιστικό πρόγραμμα με σοσιαλιστική κατεύθυνση, κοινωνική ευαισθησία, σύγχρονες μεθόδους διακυβέρνησης, εκσυγχρονισμό του Κράτους και νέο παραγωγικό μοντέλο για την ανασυγκρότηση της Χώρας, το οποίο θα δίνει απαντήσεις ολοκληρωμένες με στρατηγική και μετρήσιμα μεγέθη απέναντι στη λογική και τις μεθόδους της σημερινής πολιτικής κατάστασης.
Παράλληλα η νέα ηγεσία του ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ θα πρέπει να λάβει σοβαρά υπόψη της τα λάθη του χτες και σε πολιτικές και σε πρόσωπα και να μην τα επαναλάβει, επιλέγοντας μια δυναμική αυτόνομη πορεία, χωρίς εξαρτήσεις και βαρίδια του παρελθόντος.
Τα πρόσωπα, πρέπει να γίνει από όλους κατανοητό, ότι παίζουν καταλυτικό ρόλο στην επίτευξη του επιτυχημένου αποτελέσματος, γι αυτό απαιτείται ιδιαίτερη προσοχή από τη νέα ηγεσία, να μην επαναφέρει στο προσκήνιο ”στιγματισμένα” στελέχη, ακόμη και σε περιπτώσεις ”αρνητικού συμβολισμού”.
Είναι ιδιαίτερα σημαντικό ένας αναγεννημένος φορέας να δώσει την αίσθηση (και τη δυνατότητα) στους πολίτες ότι συμμετέχουν στις αποφάσεις που τον αφορούν και δεν είναι αποκλεισμένοι από τα κλειστά κέντρα εξουσίας και διοίκησης. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί με τη διάχυση της εξουσίας προς τα κάτω, αλλά και με την ανάπτυξη θεσμών συμμετοχικής Δημοκρατίας σε μια λογική αμφίδρομης ροής.
Ανεξαρτήτως τι πιστεύει ιδεολογικά ο καθένας, το μοντέλο διοίκησης με την αποσυγκέντρωση εξουσίας, με μεταφορά αρμοδιοτήτων και πόρων, αλλά ταυτόχρονα με αυστηρό έλεγχο, λογοδοσία και ένα επιτελικό όργανο που θα εποπτεύει, θα δίνει πολιτικές κατευθύνσεις με βάση τα συνεχώς επικαιροποιημένα στοιχεία ανατροφοδότησης και αντίστοιχη προσαρμογή των στόχων ανάλογα με τις κάθε φορά ανάγκες ή έκτακτες συνθήκες, είναι το σύγχρονο μοντέλο διακυβέρνησης.
Για να λειτουργήσει όμως θα πρέπει να στελεχωθεί από έμπειρους, ικανούς, καθαρούς και ιδεολογικοπολιτικά στοχοπροσηλωμένους Πολίτες στη δημιουργία μίας νέας Πολιτείας, που να αξίζει να ζει ο άνθρωπος. Μια τέτοια λειτουργία σύγχρονου Κράτους, σαφέστατα δεν έχει καμία σχέση με τον υπερσυγκεντρωτισμό εξουσίας του σήμερα ή με την αποθέωση του τίποτα, του παρελθόντος.
Κατά συνέπεια οι εκάστοτε επιλογές στελεχών σε υψηλό επίπεδο, είναι απολύτως απαραίτητο να γίνονται μέσα από άτομα που με την προσωπική τους τουλάχιστον στάση στο δημόσιο χώρο, απέδειξαν ότι θέλουν και μπορούν να προσφέρουν στο κοινωνικό σύνολο.
Η Χώρα έχει ανάγκη από πολιτικούς που πιστεύουν στη σύγχρονη Δημοκρατία και που μπορούν να αντιπαρατάξουν απέναντι στο παλιό, την καθαρότητα, την αξιοσύνη και την διαχρονικά ακηδεμόνευτη κοινωνική, εργασιακή, επιστημονική και πολιτική παρουσία.
Το μεγάλο ερώτημα λοιπόν είναι αν θα μπορέσει η νέα ηγεσία του ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ να ξεπεράσει το πρόσφατο παρελθόν της και να συγκεντρώσει στελέχη με τα προαναφερόμενα χαρακτηριστικά.
Σε αυτό το πεδίο κρίνονται όλα για όλους.
