Η σκληρή, αποφασιστική και εκρηκτική Μαίρη Χατζίδου μπήκε στη ζωή μας ξαφνικά μέσα από τις «Άγριες Μέλισσες» του Ant1. Το αντίπαλο δέος της Ελένης Σταμίρη, στις φυλακές της Λάρισας, μας έκανε να την αντιπαθήσουμε από την πρώτη στιγμή. Κάτι, όμως, που μόνο ως θετικό μπορεί να ερμηνευτεί για το πρώτο τηλεοπτικό αυτό βήμα της Εύας Σιμάτου.
Από τη Σοφία Πελεκάνου
Η ηθοποιός μίλησε στο newsbeast.gr για τον ρόλο της στις «Άγριες Μέλισσες», τα κοινά στοιχεία που έχει με την «Μαίρη Χατζίδου», το ενδεχόμενο να επανέλθει ο χαρακτήρας της στην σειρά, μοιράζεται μαζί μας τους φόβους της εν μέσω πανδημίας και αποδεικνύει πως κάθε άλλο παρά «σκληρή» και αδίστακτη είναι.
– Μπήκατε στις ζωές μας μέσα από τις «Άγριες Μέλισσες» και καταφέρατε να μας κάνετε να σας αντιπαθήσουμε σχεδόν αμέσως. Εμφανιστήκατε ως το αντίπαλο δέος της Ελένης Σταμίρη. Ωστόσο, θα μπορούσαμε να πούμε ότι είστε η «σκοτεινή εκδοχή» της Ελένης.
Νομίζω ότι ήμαστε και οι δυο «φτιαγμένες» από παρόμοια υλικά. Είχαμε, βεβαίως την ευκαιρία να παρακολουθήσουμε την ιστορία της Ελένης από την αρχή και να καταλάβουμε γιατί οδηγήθηκε μέσα στις φυλακές. Τη δική μου την ιστορία, της ηρωίδας που υποδύομαι, δεν είχαμε τη δυνατότητα να τη δούμε από την αρχή αλλά βλέπουμε σίγουρα ότι είναι δυο πολύ ισχυρές προσωπικότητες, που έχουν ζήσει τη ζωή τους. Είναι και οι δυο δυναμικές. Κατά κάποιο τρόπο διεκδικούν την ελευθερία τους και η κάθε μια το δικό της χώρο μέσα σε αυτό το σκληρό περιβάλλον των φυλακών.
– Θα μπορούσαν η Ελένη με τη Μαίρη να γίνουν φίλες;
Κατά τη γνώμη, υπό διαφορετικές συνθήκες ναι, σίγουρα. Νομίζω ότι η μια παραδέχεται την άλλη, δηλαδή αναγνωρίζει η μια στην άλλη στοιχεία όπως οι δυνάμεις και γι’ αυτό κάποιες στιγμές ήρθαν και πολύ κοντά.
– Η Μαίρη Χατζίδου, είχε μια «περίεργη» σχέση με τον Μάνο Βόσκαρη. Δεν ήταν μόνο τα πράγματα που την ανάγκαζε να κάνει. Ανέπτυξε και συναισθήματα για εκείνον.
Υπάρχουν πολλές όψεις σε αυτού του είδους τις σχέσεις. Δηλαδή, η ίδια είχε πει ότι τον «ήθελα γιατί χρειαζόμουν έναν προστάτη για να τα βγάλω πέρα στις φυλακές» και ότι δεν το απολάμβανε καθόλου. Αλλά, σίγουρα στην σχέση μαζί του, κάτι την είχε κινήσει και την είχε προσελκύσει κοντά του. Είχε βρει κάποια στοιχεία για να ερωτευθεί. Κατά την γνώμη μου είναι πολύπλοκες οι ανθρώπινες σχέσεις και αυτό ήθελα να κάνω υποκριτικά, και στον τρόπο που προσέγγισα την σχέση μου με τη Λενιώ και στον τρόπο που προσέγγισα την σχέση μου με τον Βόσκαρη.
– Ποιο στοιχεία της Μαίρης Χατζίδου σας τρόμαξε όταν πρωτοδιαβάσατε το σενάριο;
Ότι ήταν μια πολύ σκληρή προσωπικότητα η οποία ήταν υπολογιστική, εκρηκτική και πάρα πολλές φορές κατέφευγε στη βία.
– Αυτό το στοιχείο της Χατζίδου, το «σκληρή», δεν σας δημιούργησε άγχος στο πρώτο σας τηλεοπτικό βήμα; Ότι μπορεί να έχετε προτάσεις μετά μόνο για «σκληρούς» ρόλους;
Όχι, γιατί έχω την τύχη να έχω παίξει πολύ αντίθετους ρόλους μέχρι στιγμής στο θέατρο. Είναι ο πρώτος ρόλος τόσο κόντρα που παίζω. Μάλιστα, αυτό το διάστημα, αν δεν είχαν σταματήσει τα θέατρα, θα έπαιζα στο Εθνικό Θέατρο έναν αντίστοιχο, πολύ μαλακωμένο ρόλο, πολύ πιο θηλυκό, θελκτικό, ήρεμο και γλυκό. Δεν νομίζω ότι είναι κάτι το οποίο έχω να φοβηθώ. Θεωρώ ότι έχω δώσει ένα δείγμα δουλειάς.
– Άρα ήταν πολύ κόντρα ρόλος για σας αυτός της «σκληρής» Μαίρης Χατζίδου…
Απόλυτα και γι’ αυτό ήταν και τόσο προκλητικός για μένα. Απόλυτα κόντρα και επειδή η τηλεόραση δεν έχει τη δυνατότητα που σου δίνει το θέατρο, να κάνεις πάρα πολλές πρόβες, να προσεγγίσεις το ρόλο σιγά-σιγά, να δοκιμάσεις πολλά πράγματα, να τον εξελίξεις αλλά είναι πολύ πιο γρήγοροι οι ρυθμοί. Εκεί όμως τελικά δοκιμάζεται κανείς.. Στους κόντρα ρόλους και στα στοιχεία που καλείσαι ενστικτωδώς, και με ότι έχεις κερδίσει τα χρόνια της εκπαίδευσης σου ως ηθοποιός, και από τη δουλειά που έχεις κάνει, να εφαρμόσεις τις γνώσεις σου και το όποιο ταλέντο μπορεί να έχεις.
– Όταν σας έγινε η πρόταση για τις «Άγριες Μέλισσες», υπήρξε κάποια στιγμή που σκεφτήκατε να αρνηθείτε;
Όχι, ήταν πάρα πολύ ελκυστική πρόταση γιατί ακριβώς ήταν τόσο κόντρα. Και βεβαίως επειδή εμπιστεύτηκα πάρα πολύ τον σκηνοθέτη μας, τον Λευτέρη Χαρίτο. Είχα τη δυνατότητα και την ευκαιρία να ξέρω την σειρά γιατί είχε ήδη διανύσει ένα πολύ πετυχημένο κύκλο. Επίσης εμπιστεύτηκα πάρα πολύ τους συναδέλφους μου, τους οποίους και πιστεύω. Οι σκηνές μου, ως επί τω πλείστον ήταν με τη Μαρία Κίτσου και τον Βασίλη Μπισμπίκη, και ήξερα ότι είχα να κάνω με συναδέλφους που μπορούμε να αναπτύξουμε μια πολύ ωραία χημεία και ένα γερό πάρε δώσε.
– Οι «Άγριες Μέλισσες» ήταν το πρώτο σας τηλεοπτικό βήμα. Πώς ήταν η εμπειρία του περάσματος από το θεατρικό σανίδι στο τηλεοπτικό πλατό;
Η ουσία, ο πυρήνας παραμένει ίδιος αλλά πρέπει να διαχειριστείς τα εκφραστικά σου μέσα πολύ διαφορετικά. Να κάνεις μια άλλου είδους εκφραστική οικονομία και να είναι πιο εσωτερικά τα πράγματα. Η αλήθεια είναι ότι περίμενα ότι θα δυσκολευόμουν πιο πολύ αλλά δεν ήταν έτσι. Είναι μια γλώσσα, η κινηματογραφική, η οποία με αφορά πάρα πολύ και μου αρέσει πάρα πολύ υποκριτικά. Ως ηθοποιό με ενδιαφέρει πολύ και νομίζω ότι μου ταίριαξε.
– Υπάρχουν κοινά στοιχεία της «Μαίρης Χατζίδου» με την Εύα Σιμάτου;
Υπάρχει το στοιχεία της διεκδίκησης, θα ήθελα να πιστεύω ότι υπάρχει το στοιχείο της εξυπνάδας, υπάρχει ενδεχομένως ένας πολύ γρήγορος ρυθμός αντιδράσεων που δεν μου είναι ανοίκειος νομίζω. Και θα σας πάω και σε κάτι που δεν είναι σε πρώτο πλάνο στη Χατζίδου. Νιώθω ότι είναι πάρα πολύ μεγάλη η ανάγκη της να αγαπηθεί. Εκ του αντιθέτου τελείως βεβαίως, νομίζω πως αν κάποιος «ξύσει» λίγο την επιφάνεια βλέπει ότι έχει μια πάρα πολύ μεγάλη ανάγκη να αγαπηθεί αυτός ο άνθρωπος και να δημιουργήσει σχέσεις. Βεβαίως δεν τα καταφέρνει οπότε και αυτό είναι μια άλλη κοινή συνιστώσα.
– Θα τη δούμε ξανά τη Χατζίδου;
Ποιος ξέρει; Είναι τόσο ικανοί οι σεναριογράφοι μας που ποτέ δε ξέρεις μαζί τους…
– Ήταν επιλογή σας να μην κάνετε νωρίτερα το πρώτο σας τηλεοπτικό βήμα;
Ήταν εκ των συνθηκών επιλογή μου. Τα πράγματα που μου είχαν προταθεί δεν ήταν τα πράγματα που ονειρευόμουν. Είμαι άνθρωπος που πιστεύει πάρα πολύ στην συνεργασία, στην σχέση μου και με τους σκηνοθέτες και με όλο το συνεργείο αλλά και με τους ηθοποιούς σαφώς γιατί από αυτούς εξαρτώμαι. Θέλω να πω σε αυτούς βασίζομαι, στους συμπαίκτες μου. Νομίζω ότι ήρθε η κατάλληλη στιγμή, η κατάλληλη δουλειά, γιατί είναι μια σειρά εποχής και επί της ουσίας έχει να γυριστεί στην ελληνική τηλεόραση από «Το νησί». Δεν έχουμε ξαναδεί όλα αυτά τα χρόνια αντίστοιχη σειρά. Συνετέλεσαν όλοι αυτοί παράγοντες για να πω το μεγάλο «ναι».
– Καταλαβαίνω ότι δίνεται μεγάλη βάση στις ανθρώπινες σχέσεις που αναπτύσσονται μέσα σε μια δουλειά. Υπήρξαν συμπεριφορές οι οποίες θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν «τοξικές» και σας απογοήτευσαν κατά την συνεργασία σας στις «Άγριες Μέλισσες»;
Καθόλου, το άκρως αντίθετο. Ήταν πολύ δεμένοι όλοι οι συνάδελφοι, και μπροστά και πίσω από τις κάμερες, γιατί είχαν ολοκληρώσει τον πρώτο κύκλο των γυρισμάτων. Ένιωσα πάρα πολλή αγάπη και με υποδέχθηκαν όλοι με πολύ γλύκα και καλοσύνη.
– Στον απόηχο της σειράς. Ποια είναι η γεύση που σας άφησε η συμμετοχή σας στις «Άγριες Μέλισσες»;
Μια μεγάλη ικανοποίηση, περηφάνια για το αποτέλεσμα και αυτό που συνέβη, δεν ξέρω γιατί, ενώ στο θέατρο είναι πιο άμεση η σχέση σου με το κοινό, με κάποιο τρόπο μέσα από τα social media εισέπραξα πάρα πάρα πάρα πολλή μεγάλη αγάπη από τον κόσμο. Και πολύ όμορφα σχόλια. Είμαι γεμάτη καλλιτεχνικά. Νιώθω τυχερή που έχω κάνει αυτήν την δουλειά.
– Είστε ένας άνθρωπος της Τέχνης, όχι μόνο της υποκριτικής. Ένας χώρος που έχει πληγεί ιδιαίτερα λόγω της πανδημίας του κορονοϊού. Σας τρομάζει τι θα φέρει η επόμενη μέρα;
Πάρα πολύ. Αντιλαμβάνομαι πως τα πράγματα, όχι μόνο στον δικό μας κλάδο, σε όλους τους επαγγελματικούς κλάδους, οι συνάνθρωποι μας δυσκολεύονται αυτήν την περίοδο. Είναι πάρα πολύ δύσκολο να κρατηθούν μικρές σκηνές ζωντανές μετά από αυτό το τόσο μεγάλο «χτύπημα». Και επειδή είναι μια δουλειά στην οποία αναγκάζεσαι να αναζητήσεις εκ νέου εργασία κάθε σεζόν, επί της ουσίας, είναι αδύνατον να μην επηρεάσει και μένα και όλους τους συναδέλφους μας. Και ως προς την ποσότητα και ως προς την ποιότητα των προτάσεων που μπορεί να γίνουν στο μέλλον και κατά πόσο θα είναι βιώσιμα τα μικρά θέατρα, τα θέατρα ρεπερτορίου, τα μη «εμπορικά».
– Ποιος είναι ο μεγαλύτερος σας φόβος αυτό το διάστημα;
Η υγεία και προσέχω πάρα πολύ. Και εγώ για τον εαυτό μου αλλά και για τους δικούς μου ανθρώπους.
– Οι περισσότεροι ηθοποιοί και τραγουδιστές έχουν στραφεί στα social media. Λόγω της κατάστασης με τον κορονοϊό, «ανεβάζουν» τις παραστάσεις τους στο internet για να μπορέσουν να κρατήσουν επαφή με το κοινό. Έχουν υπάρξεις αντιδράσεις από μερίδα του καλλιτεχνικού χώρου, η οποία υποστηρίζει πως «αν το κοινό μάθει στο τσάμπα γιατί να έρθει μετά να πληρώσει;». Θα μπαίνατε εσείς σε μια τέτοια διαδικασία; Να προσφέρετε στο κοινό μια θεατρική σας παράσταση δωρεάν;
Καταλαβαίνω και τις δυο φωνές, και αυτή που έχει την ανάγκη να προσφέρει και αυτή που λέει ότι «δεν είναι ωραίο να μαθαίνει το κοινό σε μια τέτοια συνθήκη». Προσωπικά, επειδή θεωρώ ότι ο κόσμος αυτήν την στιγμή έχει πολύ μεγάλη ανάγκη την επαφή του με την Τέχνη, ναι, αν μου δινόταν η δυνατότητα, και νομίζω ότι μέσω του Εθνικού Θεάτρου, ενδεχομένως να το κάνουμε, να προσφέρουμε την παράσταση «Φεγγάρι από χαρτί» σε live streaming, θα ήθελα να προσφέρω μια τέτοια δυνατότητα στους θεατές. Όχι όμως σε μόνιμη βάση. Δηλαδή, βεβαίως, η δουλειά μας, όπως και όλων των ανθρώπων θα πρέπει να αμείβεται και νομίζω ότι το κοινό είναι πάρα πολύ συνειδητοποιημένο ως προς αυτό και νομίζω ότι θέλει να συνδράμει σε αυτό και να στηρίξει με ένα εισιτήριο μια παράσταση και γενικότερα τον καλλιτεχνικό χώρο.
– Ποιο είναι το επόμενο επαγγελματικό σας βήμα;
Υπάρχουν δυο πράγματα στα σκαριά αλλά δεν θέλω να τα ανακοινώσω ακόμα γιατί είναι τόσο ιδιάζουσες οι συνθήκες που δεν ξέρω πότε θα ανοίξουν ξανά οι θεατρικές στέγες. Είναι θεατρικά αυτά τα βήματα τα οποία έχω συζητήσει. Ίδωμεν… Είμαστε όλοι σε μια αναμονή για να δούμε πώς θα πάει η κατάσταση. Πρώτα απ’ όλα για τους συνανθρώπους μας και για τη χώρα και μετά για την Τέχνη και για το θέατρο.
– Είστε παντρεμένη με τον συγγραφέα κ. Σταμάτη και απ’ ότι διάβασα παντρευτήκατε μόλις ένα χρόνο από τη γνωριμία σας…
Δεν είναι σωστό αυτό. Παντρευτήκαμε το 2016, γνωριζόμασταν αρκετά χρόνια πριν. Γνωριστήκαμε επειδή με είχε καλέσει να διαβάσω σε μια παρουσίαση βιβλίου του. Μετά από κάποιο χρονικό διάστημα παρουσιάσαμε και ένα θεατρικό του έργο στο Λονδίνο και σιγά -σιγά αναπτύχθηκε η σχέση μας. Παντρευτήκαμε κάποια χρόνια μετά και κάναμε το γιο μας επίσης κάποια χρόνια μετά. Γεννήθηκε το 2019 ο Ερμής.
– Πεθερά σας είναι η κ. Μπέτυ Αρβανίτη. Πώς είναι σαν πεθερά η κ. Αρβανίτη;
Δεν ξέρω να σας απαντήσω πώς είναι σαν πεθερά, ξέρω ότι η σχέση μου μαζί της είναι πάρα πολύ φιλική και πάρα πολύ αγαπησιάρικη. Έχουμε δεθεί ακόμα περισσότερο με τον ερχομό του εγγονού. Είναι μάλλον μια κλασική γιαγιά και μια, μάλλον, μη κλασική πεθερά. Κάπως έτσι το ζω…
– Την συμβουλεύεστε στα επαγγελματικά σας;
Ναι, με ενδιαφέρει η γνώμη της.
– Να μάθουμε λίγα περισσότερα πράγματα για την Εύα Σιμάτου; Ποια είναι η καθημερινότητα σας;
Δεν μπορώ να μιλήσω για καθημερινότητα γιατί έχω επιλέξει μια δουλειά που δεν έχει να κάνει με την έννοια της καθημερινότητας όπως την γνωρίζουμε. Έχει να κάνει με περιόδους. Οπότε υπάρχουν περίοδοι που δεν υπάρχει καθόλου χρόνος, όπως όλο αυτό το διάστημα. Είχα τα γυρίσματα, είχα τις πρόβες, είχα τις παραστάσεις, διδάσκω και υποκριτική στο Αμερικανικό Κολλέγιο στο Deree. Υπάρχουν όμως και περίοδοι που δεν «τρέχουν» όλα αυτά μαζί. Και που είναι λίγο πιο ελεύθερα τα πράγματα. Αφιερώνω όσο περισσότερο ελεύθερο χρόνο έχω στην οικογένεια μου και στον Ερμή. Μου αρέσει πάρα πολύ να κάνω πολλές δραστηριότητες μαζί του. Πολλές βόλτες στη φύση. Μ’ αρέσουν τα ταξίδια που τα έχω στερηθεί αυτό το διάστημα.
– Τι δεν ξέρουμε από το επαγγελματικό παρελθόν της Εύας Σιμάτου;
Μια δουλειά για την οποία είμαι πολύ περήφανη και την έχω αγαπήσει πολύ, είναι μια δουλειά που είχα κάνει με τον Μιχαήλ Μαρμαρινό όταν είχα δουλέψει στο Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, που ήταν πάνω σε ένα κείμενο του Βέλτσου και ο τίτλος της παράστασης ήταν «η Αυτοκρατορία». Ήταν μια δουλειά που αγάπησα πολύ γιατί είναι η πρώτη δουλειά που έχω κάνει σε μη θεατρικό χώρο γιατί γινόταν στο υπέροχο γυάλινο φουαγιέ με θέα στον Θερμαϊκό Κόλπο. Η παράσταση γινόταν εκεί, κατά τη διάρκεια της δύσης του ηλίου, γιατί η Αυτοκρατορία έδυε, ήταν κάτι συμβολικό. Και κάθε μέρα μετατοπιζόταν λίγο η ώρα της έναρξης της παράστασης για να προλαβαίνουμε το ηλιοβασίλεμα. Ήταν μια πολύ έντονη δημιουργικά στιγμή και η συνεργασία μου με τον Μιχαήλ Μαρμαρινό, πολύ γόνιμη. Και βέβαια μια πάρα πολύ όμορφη περίοδος που συνδυάστηκε με τη διαμονή μου στην Θεσσαλονίκη που είναι μια όμορφη πολύ με πολλές ωραίες γωνίες.
