Κάποιοι ρώτησαν αν τα παιδιά των αστυνομικών είναι περήφανα για τους γονείς τους!
Ο ‘πολιτικός’ κ. Ραγκουσης το πήγε ένα βήμα ποιο μακριά και έδωσε και απάντηση ότι δεν είναι περήφανα τα παιδιά μας για εμάς!
Έχουμε συνηθίσει ακραίες και μη δημιουργικές φωνές αποπροσανατολισμού, να μας ρίχνουν λάσπη!
Να κάνουν πολιτική σε βάρος μας. Χρησιμοποιούντας μας σε αντικοινωνικά μέτρα που σκοινοβατούν στα όρια, αν όχι της κατ ουσίαν νομιμότητας τουλάχιστον της ηθικής.Αφηνοντας μας μετά στην τύχη μας!
Εγώ δεν θα ακολουθήσω τον εύκολο δρόμο της αντιστροφής της ερώτησης αν δηλαδη παιδιά πολιτικών είναι περήφανα για τους γονείς τους γιατί δεν έχω μάθει να εμπλεκω ποτέ οικογένειες,συζύγους ,παιδιά,χηρές και ορφανά σε τυχόν αντιπαραθέσεις!
Επίσης δεν θα αναλλωθώ στο ποσό δύσκολο ή επικίνδυνο είναι το λειτούργημα του Έλληνα αστυνομικού γιατι όπως έχω μάθει να μιλάω μέσα από την δουλειά μου στην ηγεσία μου!
Έτσι έχω μάθει να μιλάω μέσα από παραδείγματα σε όσους απευθύνομαι:
Επεισόδιο οδηγός λοιπόν!
Θα ακολουθήσουν και άλλα..
Στις 09/12/12/20 Τιμήθηκαν δύο αστυνομικοί της ομάδας ΔΙ.ΑΣ με αστυνομικό Σταύρο για διάσωση ηλικιωμένης από φλεγόμενο κτίριο.
Την ίδια μέρα εταίρος αστυνομικος από τμήμα τάξης τιμήθηκε επίσης με αστυνομικό Σταυρό καθώς διέσωσε άτομο μέσα από το όχημα του μετά από πρόσκρουση με πιθανό κίνδυνο ζωής!Τον μήνα Νοέμβριο αστυνομικοί της Τροχαιας ανακάλυψαν δράστη θανατηφόρου τροχαίου δυστυχήματος με εγκαταληψη εργαζόμενοι και εκτός ωραρίου οι οποίοι και προτάθηκαν για την ηθική αμοιβή του επαίνου.
Απο αστυνομικούς υπηρεσίας της Ασφάλειας στις 08/12/20 εντοπίστηκε δεύτερη φυτεία κάνναβης και συνελήφθησαν τα μέλη εγκληματικής οργάνωσης.
Τελος αστυνομικοί της ΟΠΚΕ διέσωσαν δύο νέα κορίτσια από αλλοδαπό που τα κρατούσε φυλακισμένα στο σπίτι του και υπό την επήρεια ουσιών που τους έδινε με τη βία ασελγουσε εις βάρος τους!
Αυτά είναι μόνο ένα μικρό κομμάτι από ένα μεγάλο παζλ ενεργειών και δράσεων που καθημερινά κάνουν αστυνομικοί όλων των υπηρεσιών και βαθμίδων πανελλήνια..!
Αναφέρω ενδεικτικά ένα ελάχιστο μέρος από όσα έγιναν λίγο πριν και αμέσως μετά και που τα περισσότερα μου εμπιστεύτηκαν φίλοι -συναδερφοι λέγοντας μου να φροντίσω και εγω να αναδείξουμε όχι για τους ίδιους αλλά για όσους κάνουν παρόμοια ή και μεγαλύτερα έργα και επιτυχίες αλλά δεν ακούγονται.
Για όσους επί δέκα, είκοσι ή τριάντα χρόνια μοχθούν χωρίς φανφάρες και εξαιτίας ενός μικρού ισως ατοπήματος στιγμιαίου ακόμη και χωρίς πρόθεση λοιδορούνται!
Για ένα οργανισμό παλαιών και δοκιμασμένων λειτουργών!
Αλλά και νέων μορφωμένων εργαζομένων, που ο κάθε ένας νομίζει οτι μπορεί να λασπολογει μένοντας ατιμώρητος κρυμμένος πίσω από κάθε μορφής ασυλίας.
Ίσως όχι όμως ατιμωρητος στα μάτια της κοινής γνώμης!
Αυτά δεν τα γράφουμε λοιπόν για να χαιδεψουμε αυτιά, να ικανοποιήσουμε το εγώ μας ή να ευλογησουμε τα γένια μας.
Αλλα όταν έρθει ή ώρα κάποιος να παίξει με τον θεσμό μας για τους οποίους σκοπούς του, να βρει απέναντι του ενημερωμένους ακροατές ή αναγνώστες!
Για αυτό σε κάθε συνάντηση μου με Διοικητές υπηρεσιων, Διευθυντές Διευθύνσεων και οποίους εκπροσώπους της φυσικής και πολιτιακης ηγεσιας έχω την ευχέρεια να συναντώ.
Προτρεπω πάντα αυτους να προτείνουν για ηθικές τουλάχιστον αμοιβές για εξαίρετες πράξεις ή να λενε ένα μπράβο όταν βγαίνουν έξω και βλέπουν τον αστυνομικό στο πεζοδρομιο.
Προκειμενου και ο αστυνομικός να ατσαλωνεται νιωθωντας ότι δεν είναι μόνος και οι πολίτες να ενημερώνονται για εξαίρετες πράξεις και επιτυχίες που τους κάνουν να νιώθουν ασφαλείς και ευγνώμονες.
Κυρίως όμως όταν τα παιδιά μας ακούν αρνητικά σχόλια, όταν παραπονιούνται για τις χαμένες ώρες παιχνιδιού…
Να μπορούν να δουν στον τοίχο πάνω από το γραφείο μας στο σαλόνι ή την κρεβατοκάμαρα μας, μία δύο κορνίζες όπως συμβαίνει και στο δικό μου σπίτι ωστε χωρίς να τους πούμε πολλά,να διαβάσουν, να καταλάβουν και να νιώσουν περήφανα!
Καταλάβατε κύριε Ραγκούση και όλοι οι λοιποί Ραγκούσηδες.
Χωρις φόβο αλλά με πάθος (χωρίς εμπάθεια).
Όπως αρμόζει σε ένα αστυνομικό.
Αποστολόπουλος Δημήτρης
Αρχ/κας ΕΛ.ΑΣ
Συνδικαλιστής
Μέλος Μ.ΠΡΟ.Σ.Τ.Α Β/Α
