Είναι κοινός τόπος, ότι η αντιμετώπιση του δεύτερου και σφοδρότερου κύματος της πανδημίας Covid-19, δημιούργησε εκρηκτικές ανάγκες για αστυνομικό προσωπικό. Οι ανάγκες αυτές έχουν δημιουργήσει, επίσης, πλήθος δευτερογενών και τριτογενών συνεπειών, το σύνολο των οποίων δεν έχει ¨χαρτογραφηθεί¨ πλήρως ακόμη, καθώς η διάδοση του ιού ¨επελαύνει¨ σ’όλη την Ευρώπη, σ’όλο τον κόσμο.
Η εντατικοποίηση των ελέγχων, οι συνεχείς απαγορεύσεις, τα κλειστά πανεπιστήμια και σχολεία, οι επέτειοι του Πολυτεχνείου, Γρηγορόπουλου, οι αναστολές των δικαστηρίων κλπ, έχουν πλέον δρομολογήσει την καθημερινή ατζέντα των αστυνομικών πρωτοβουλιών.
Όμως, το ανωτέρω προφανές, δεν φαίνεται να προβληματίζει ιδιαίτερα τους αγαπητούς επιτελείς της Γενικής Αστυνομικής Διεύθυνσης Αττικής. Αυτοί σχεδιάζουν ¨κλασσικά¨ και διοικούν σαν να μην έχει αλλάξει κάτι τόσο σημαντικό. Συνεχίζουν να διαθέτουν αφειδώς αστυνομικό προσωπικό σε φυλάξεις προσώπων που εκ των πραγμάτων δεν μπορούν να συνεχισθούν, καθώς η ¨δεξαμενή¨ έχει προ πολλού στερέψει και πλέον βάλλονται ευθέως τα εργασιακά δικαιώματα, καθώς και η υγεία των συναδέλφων.
Επίσης, είναι θέμα χρόνου, πότε τα φαινόμενα υπερεργασίας θα δημιουργήσουν συνθήκες καλής εκτέλεσης του αστυνομικού έργου.
Επισημαίνουμε, πλέον, ότι αυτή η πρωτόγνωρη κατασπατάληση αστυνομικών δυνάμεων δεν μπορεί να συνεχισθεί, γιατί τεκμαίρεται ότι δημιουργεί συνθήκες συγκεκριμένης εγκληματικής διακινδύνευσης για τους αστυνομικούς.
Έτσι φαίνεται, ότι είναι αναπόφευκτη η προσφυγή στην Ελληνική Δικαιοσύνη, ως ύστατο μέσο άμυνας στις ακατανόητες ενέργειες των διοικούντων την Γ.Α.Δ.Α.
