Τα στοιχεία της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής που δόθηκαν στη δημοσιότητα για τις συνθήκες διαβίωσης των κατοίκων της χώρας, σύμφωνα με τα οποία σχεδόν τρία εκατομμύρια άνθρωποι βρίσκονται σε κίνδυνο φτώχειας ή σε κοινωνικό αποκλεισμό, ήταν αναμενόμενα.
Δεν θα μπορούσε, άλλωστε, να ήταν διαφορετικά μετά από τρία μνημόνια που οδήγησαν τη χώρα σε μία υπερδεκαετή οικονομική κρίση με την ανεργία στα ύψη, στη συνέχεια η πανδημία και απανωτά τα κύματα ακρίβειας.
Η δεινή κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η ελληνική κοινωνία, για πρώτη φορά από τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, και εφόσον συνεχίσει να επιδεινώνεται τα επόμενα χρόνια, κινδυνεύει να παγιωθεί ως μη αναστρέψιμη, με αποτέλεσμα να διαρραγεί πλήρως ο κοινωνικός ιστός και η κοινωνική συνοχή της χώρας.
Και οι κοινωνικές ανισότητες που θα συνεχίσουν να διευρύνονται ως αποτέλεσμα μιας τέτοιας κατάστασης, θα οδηγήσουν αναπόφευκτα σε εκτεταμένες κοινωνικές συγκρούσεις, οι οποίες θα συμβάλλουν στη δημιουργία ενός παρατεταμένου κλίματος ανομίας με οδυνηρές και απρόβλεπτες κοινωνικοοικονομικές συνέπειες.
Επειδή, λοιπόν, η ακρίβεια ήρθε για να μείνει και η ανεργία θα συνεχίζει να μαστίζει την ελληνική κοινωνία, μήπως πρέπει η ελληνική πολιτεία, πέραν των όποιων μέτρων και παρεμβάσεων, να μελετήσει σοβαρά και το ενδεχόμενο να δοθούν κίνητρα που θα ενθαρρύνουν τον νέο κόσμο να ασχοληθεί με τον πρωτογενή τομέα;
Μήπως πρέπει να διανεμηθούν δωρεάν σε νέους και άνεργους τα δεκάδες εκατομμύρια στρέμματα καλλιεργήσιμης γης και τα εκατοντάδες εκατομμύρια στρέμματα βοσκοτόπων, που παραμένουν ανεκμετάλλευτα σ ´ολόκληρη τη χώρα;
Για ν´ ανθίσει ξανά ο αγροτικός και κτηνοτροφικός τομέας της χώρας, που εγκαταλείφθηκαν στην τύχη τους από το 1981 που η Ελλάδα εντάχθηκε στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Για να καταστεί η χώρα αυτάρκης, να δημιουργηθούν δεκάδες χιλιάδες νέες θέσεις εργασίας, να σταματήσει η οικονομική αιμορραγία του ελληνικού κράτους που καταβάλλει ετησίως δεκάδες δις € για εισαγωγές αγροκτηνοτροφικών προϊόντων και μακροπρόθεσμα να κυριαρχήσει η Ελλάδα διεθνώς ως χώρα εξαγωγής προϊόντων του πρωτογενούς τομέα.
Με τον αγροτικό και κτηνοτροφικό τομέα η Ελλάδα βγήκε από τα ερείπια δύο παγκόσμιων πολέμων και στάθηκε όρθια.
Ο αγροτικός και κτηνοτροφικός τομέας αποτέλεσαν τη βάση για την ανάπτυξη της μεταποίησης και άνθισαν οι πρώτες βιοτεχνίες και βιομηχανίες στη μεταπολεμική Ελλάδα.
Αλλά και ιστορικά είναι αποδεδειγμένο ότι από τον αγροτικό και κτηνοτροφικό τομέα εξαρτάται η επιβίωση ενός έθνους.
Οι μεγάλες επενδύσεις που θα σώσουν την ελληνική οικονομία είναι αμφίβολο αν θα έρθουν. Και αν ποτέ έλθουν θα είναι σε επίπεδο μικρής κλίμακας. Και τούτο διότι οι πολυεθνικές στοχεύουν τις επενδύσεις τους σε βαλκανικές χώρες και στην Τουρκία – στην οποία, ειρήσθω εν παρόδω, οι ευρωπαϊκές επιχειρήσεις ξεπερνούν τις 20.000 – λόγω των πολύ χαμηλών ημερομισθίων και φορολογικών κλιμάκων.
Ας μελετήσουμε σε βάθος, εν τέλει, τις διεθνείς γεωπολιτικές εξελίξεις και τις εκτιμήσεις για επερχόμενες επισιτιστικές κρίσεις και ελλείψεις στον τομέα της ενέργειας…οι καιροί ου μενετοί!
*Ο κύριος Ευάγγελος Στεργιούλης είναι Διδάκτωρ Κοινωνιολογίας του Παντείου Πανεπιστημίου και εν αποστρατεία Υποστράτηγος της Ελληνικής Αστυνομίας.
