Μία φωτογραφία ισούται με χίλιες λέξεις. Προφανώς. Από ποια θέαση όμως και υπό ποιο καθεστώς ανάγνωσης; Κι αν διαβαστούν οι λέξεις βουστροφηδόν ποιο το αποτέλεσμα;
Το bloko.gr θα ήταν από τους τελευταίους υποστηρικτές ή έστω διαμεσολαβητές ενός ατόμου με αμυδρά έστω ίχνη νεοναζιστικής σκιάς. Άλλο όμως αυτό κι άλλο η συστηματική στρέβλωση και διαστρέβλωση οτιδήποτε ορατού κι αοράτου. Στην προκειμένη περίπτωση ήταν όχι μόνο ορατό, αλλά πρόδηλα εκτεθειμένο στην κοινή θέα.
Και ουδείς εκ των παρόντων που απαθανάτισαν το στιγμιότυπο, μπήκε στη διαδικασία της εσωτερικής διεργασίας κίνησης και υποκίνησης των δεύτερων σκέψεων υπό τη στενή στενωπό της ανυπόκριτης ιδεοληψίας. Καλά, ΜΑΤ είναι ο άνθρωπος. Αλλά είναι τόσο άνους και αβέλτερος ώστε να σταθεί με προτεταμένο μπράτσο και σιδηρούν σταυρό στο εφετείο και σε μέτρα για τη δίκη της χρυσής αυγής; Πόση στέρηση εγκεφάλου πια; Το ερώτημα μπορεί ν’ αναστραφεί.
Η ηγεσία και ορθώς διερεύνησε το θέμα και σε πλήρη έκθεση μπροστά της ολόκληρου του τατουάζ. Η απάντηση του αστυνομικού αρχικά διευκρινιστική και στη συνέχεια ανάλαφρα παρηγορητική. “Μα πρόκειται για τον σταυρό των Ναϊτών ιπποτών στις σταυροφορίες” είπε και πρόσθεσε, “δυστυχώς δεν έδειξαν το πρόσωπο μου…”
Πόσο εύκολο είναι αλήθεια να πάρει άλλη έκφραση η κατηγορία και να μεταβληθεί σε προσηγορία αποκρυφιστικών και μυστικιστικών τελετών στα ζοφερά έγκατα της νόησης και τον ψυχισμό των αστυνομικών ΜΑΤ. Ούτε ο Νταν Μπράουν….
του Γιώργου Καραϊβάζ από το bloko.gr
