Το πρωί της 12ης Νοεμβρίου 1942, στην Θεσσαλονίκη που εκείνη την περίοδο βίωνε τη θηριωδία της ναζιστικής κατοχής, το Πυροσβεστικό Σώμα καταγράφει τον πρώτο του νεκρό εν ώρα καθήκοντος. Ο λόγος για τον Κωνσταντίνου Πούλιο, δόκιμο πυροσβέστη Β’ τάξεως, ο οποίος σκοτώνεται σε ηλικία 26 ετών και αφήνει πίσω του γυναίκα και ένα αγοράκι μόλις 7 μηνών.
Αναδημοσίευση από reader.gr, Κώστας Παπαδόπουλος
Νωρίς το πρωί μιας χειμωνιάτικης ημέρας, τυλίγεται στις φλόγες ένα διώροφο οίκημα στη συνοικία Κουλέ Καφέ της Θεσσαλονίκης. Δυνάμεις της Πυροσβεστικής σπεύδουν στο σημείο και ξεκινούν τη μάχη με τη φωτιά. Ανάμεσα τους και ο Κωνσταντίνος Πούλιος. Η πυρκαγιά είχε πάρει μεγάλες διαστάσεις και στην προσπάθεια κατάσβεσης της, ο Πούλιος καταπλακώνεται από μέρος του κτιρίου που γκρεμίζεται. Ο 26χρονος πυροσβέστης ανασύρεται σοβαρά τραυματισμένος από συναδέλφους του. Μεταφέρεται στο νοσοκομείο της πόλης, ωστόσο, μετά από λίγο ανακοινώνεται ο θάνατος του.
Είναι ο πρώτος νεκρός στα χρονικά του Πυροσβεστικού Σώματος, ενώ προς τιμήν του καθιερώθηκε -το 2006- η 12η Νοεμβρίου ωε ημέρα που τιμώνται οι πεσόντες του Π.Σ. κατά την εκτέλεση του καθήκοντος.
Γεννημένος το 1916 στο Πολυδένδρι Γρεβενών, ο Κωνσταντίνος Πούλιος κατατάχθηκε στα 23 του χρόνια στο Πυροσβεστικό Σώμα και ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος τον βρίσκει να υπηρετεί στην Πυροσβεστική Υπηρεσία Θεσσαλονίκης. Οι συνάδελφοι του, παρότι κι αυτοί ζούσαν τις ίδιες κακουχίες λόγω της ναζιστικής κατοχής στην πατρίδα μας, συγκεντρώνουν χρήματα για να πραγματοποιήσουν τη κηδεία του, ενώ όπως διαβάζουμε σε σχετική αναφορά, «αν η Πολιτεία ενέκρινε τη χορήγηση των εξόδων της κηδείας, αυτά θα δίνονταν στην οικογένεια του φονευθέντος συναδέλφου».
Ο Κωνσταντίνος Πούλιος είναι ο πρώτος μίας μακράς λίστα πυροσβεστών που θυσιάστηκαν την ώρα που καθήκοντος, πολλές φορές υπερβάλλοντας εαυτόν για να προστατέψουν κάποια άλλη ανθρώπινη ζωή ή ακόμη και την περιουσία των πολιτών.
