Η αναρχική συλλογικότητα “Πυρήνες Άμεσης Δράσης-Οργάνωση Αναρχική Δράση” ανέλαβε την ευθύνη για την εμπρηστική επίθεση που σημειώθηκε τα ξημερώματα της Κυριακής στο σπίτι του πρ. προέδρου των Αστυνομικών Υπαλλήλων Θεσσαλονίκης. Επίσης η ίδια ομάδα αναρχικών ανέλαβε την ευθύνη για τις επιθέσεις που σημειώθηκαν το βράδυ της Τρίτης στο σπίτι του εν αποστρατεία αρεοπαγίτη πρώην Προέδρου Εφετών αλλά και στο σπίτι της υποψήφιας βουλευτή με τη ΝΔ που σημειώθηκε το βράδυ της Τετάρτης.
Όπως τονίζουν, μεταξύ άλλων, σε ανακοίνωσή τους: “Γνωρίζουμε και εμείς τα πάντα για σας. Τα σπίτια σας, τα γραφεία σας, τα αυτοκίνητα και τις περιουσίες σας. Καταγράφουμε τις γεμάτες αν-ασφάλεια κινήσεις σας. Τα ήσυχα βράδια σας, τα πρωϊνά δρομολόγια προς την εργασία σας και πίσω, τις κυριακάτικες βόλτες με την οικογένεια σας. Και αν δε μας χώριζε αυτό το τεράστιο χαρακτηριστικό που ονομάζεται επαναστατική ηθική-μια άβυσσος ποιοτικών συναισθήσεων και ηθικού βάρους, θα σας είχαμε στερήσει κάθε όμορφη στιγμή που απολαμβάνετε. Όμως ο δικός μας πόλεμος έχει συγκροτημένη στόχευση και κατεύθυνση προς την ενδοχώρα της αθλιότητας. Το αίμα των συντρόφων μας αξίζει όσο ο κόσμος όλος. Αν λοιπόν στάξει αίμα, θα πλημμυρήσει ο κόσμος όλος”.
Αναλυτικά αναφέρουν:
Ο σκληρός αγώνας του συντρόφου Δημήτρη φτάνει στο ύστατο τέλος, από τη στιγμή που έχετε αποφασίσει να αναλάβετε το πολιτικό, οικονομικό και στρατιωτικό κόστος που φέρει η ευθύνη για τη δολοφονία του πρώτου απεργού πείνας στη χώρα μας. Και μαζί του, στο τέλος φτάνει και η υπομονή μας. Βηματίζοντας από τις πρώτες στιγμές στο πλάι του συντρόφου Δημήτρη, δεν μας μένει παρά να ανοίξουμε τα χαρτιά μας, δηλώνοντας ξεκάθαρα τις προθέσεις μας.
Αν δε σέβεστε τη ζωή, γιατί να την αξίζετε;
Γνωρίζουμε χρόνια τώρα πως αντιπαλεύουμε ένα πανίσχυρο σύστημα, που έχει κάνει νόμο και κανόνα την αισχρότητα, τη φαιδρότητα και την αδικία. Έχουμε αποδεχτεί πως είμαστε μικροί και λίγοι μπροστά στην παντοδυναμία σας. Γνωρίζετε τα πάντα για μας, καταγράφετε τις κινήσεις μας, κλέβετε ανάσες και στιγμές ελευθερίας δίχως ίχνος ντροπής. Γνωρίζουμε πως δεν έχετε καμία ευαισθησία, καταδικάζοντας εκατομμύρια ζωές στη φτώχεια και την ανέχεια. Είναι όμως στιγμή να γνωρίσετε και εσείς κάποια από τα δεδομένα της εποχής, παρά την υπεροπλία και την ισχύ σας γιατί η συνθήκη και οι ισορροπίες αλλάζουν βήμα στο βήμα.
Γνωρίζουμε και εμείς τα πάντα για σας. Τα σπίτια σας, τα γραφεία σας, τα αυτοκίνητα και τις περιουσίες σας. Καταγράφουμε τις γεμάτες αν-ασφάλεια κινήσεις σας. Τα ήσυχα βράδια σας, τα πρωϊνά δρομολόγια προς την εργασία σας και πίσω, τις κυριακάτικες βόλτες με την οικογένεια σας. Και αν δε μας χώριζε αυτό το τεράστιο χαρακτηριστικό που ονομάζεται επαναστατική ηθική-μια άβυσσος ποιοτικών συναισθήσεων και ηθικού βάρους, θα σας είχαμε στερήσει κάθε όμορφη στιγμή που απολαμβάνετε. Όμως ο δικός μας πόλεμος έχει συγκροτημένη στόχευση και κατεύθυνση προς την ενδοχώρα της αθλιότητας. Το αίμα των συντρόφων μας αξίζει όσο ο κόσμος όλος. Αν λοιπόν στάξει αίμα, θα πλημμυρήσει ο κόσμος όλος.
Στο τέλος μένει μόνο η οργή. Γι’ αυτό αναλαμβάνουμε την ευθύνη για το εμπρηστικό μπαράζ με μηχανισμούς χαμηλής ισχύος σε στόχους πολιτικού, δικαστικού και στρατιωτικού περιεχομένου στην πόλη της Θεσσαλονίκης:
Τα ξημερώματα της Κυριακής 28 Φλεβάρη επιτεθήκαμε στο σπίτι του προέδρου της Ένωσης Αστυνομικών Υπαλλήλων Θεσσαλονίκης Δ.Π., στην οδό Πελοπίδα 5 στις Συκιές. Ο Π. και η υπόλοιπη συμμορία των ένστολων δολοφόνων είναι υπεύθυνοι για χιλιάδες βασανισμούς, συλλήψεις και φυλακίσεις, κακοποιήσεις και δολοφονίες ντόπιων και μεταναστών, αγωνιστριών, ασυμβίβαστων, νεολαίων, φοιτητριών κτλ. Αποτελούν τη στρατιωτική θωράκιση του κρατικού ολοκληρωτισμού στον ασίγαστο πόλεμο με τον εσωτερικό εχθρό. Η αντίσταση στην κρατική τρομοκρατία δε μπορεί παρά να έχει ανοιχτό μέτωπο σύγκρουσης με τα σώματα ασφαλείας.
Το βράδυ της Τρίτης 2 Μάρτη επιτεθήκαμε στο σπίτι του εν αποστρατία αρεοπαγίτη πρώην προέδρου εφετών Α. Τσ., στην οδό Διστόμου 12 στη Χαριλάου. Το ιερατείο της δικαστικής μαφίας, αγνοεί επιδεικτικά την υπόθεση του συντρόφου Δημήτρη, ολιγορώντας στη δικαίωση του αιτήματος για μεταγωγή στην υπόγεια πτέρυγα κράτησης στον Κορυδαλλό. Με την ίδια ευκολία που υπογράφουν τα δικόγραφα καταδικάζοντας εκατομμύρια ζωές στην απελπισία, υπογράφουν το θάνατο του πρώτου απεργού πείνας.
Το βράδυ της Τετάρτης 3 Μάρτη επιτεθήκαμε στο σπίτι της πολιτεύτριας της Νέας Δημοκρατίας, Α. Λ. στην οδό Επισκόπου Κίτρους Νικολάου 1, στην καρδιά της πόλης. Αυτό το σκουπίδι μέσα από την ασφάλεια της ψηφιακής πραγματικότητας, στάζει μίσος και χολή για τη ζωή και τον αγώνα του συντρόφου, για το δίκιο των ταξικών αντιστάσεων και της αντικαθεστωτικής πάλης. Η επίθεση μας λίγα μέτρα μακριά από την εστία αγώνα της φοιτητικής κοινότητας είναι ένα ελάχιστο μήνυμα αλληλεγγύης στον δίκαιο και δυναμικό αγώνα ενάντια στον εκφυλισμό της παιδείας και της ελευθερίας μέσα στα πανεπιστήμια.
Η δρομολογημένη δολοφονία του συντρόφου Δημήτρη δεν είναι μια απλή υπόθεση. Είναι μια ιστορική καμπή που επιταχύνει την όξυνση του επαναστατικού πολέμου μέσα από τη γεφύρωση των κοινωνικών αντιστάσεων. Η αλήθεια είναι μπροστά μας και μας κοιτάει επιτακτικά στα μάτια: αν εγκαταλείψουμε πρώτοι τον αγώνα για τη ζωή και την αξιοπρέπεια, θα σκοτώσουμε τον σύντροφο πριν το κάνει ο εχθρός. Μια μάχη δεν τελειώνει όταν τελειώσουν οι σφαίρες, αλλά η θέληση. Γι’ αυτό για να νικήσουμε πρέπει να το πιστέψουμε, όσο το πιστεύει ο ίδιος ο Δημήτρης που δε λυγίζει όχι 50 και 60 μέρες αλλά κοντά δυο δεκαετίες απέναντι στο ολοκληρωτικό καθεστώς διαρκούς εξαίρεσης.
“…Σε αυτό τον μακρύ αγώνα σημασία δεν έχει αν πέσεις, αλλά να βρεθεί άλλο χέρι να συνεχίσει. Οι δρόμοι αλλάζουν, οι καιροί αλλάζουν, οι τρόποι αλλάζουν, αλλά ο σκοπός είναι ο ίδιος”
Δημήτρης Κουφοντίνας
Απευθύνουμε ανοιχτό κάλεσμα προς την κοινωνία: αν η αμερικανόδουλη κυβέρνηση Μητσοτάκη εκτελέσει τον επαναστάτη Δημήτρη Κουφοντίνα, όλη η πόλη θα καταστραφεί. Και σε αυτό σας χρειαζόμαστε όλους και όλες δίπλα μας. Γιατί η ζωή και η αξιοπρέπεια πρέπει με νύχια και με δόντια να παραμείνουν αξίες συλλογικά υπερασπίσιμες απέναντι στον αυταρχισμό μιας φατριάς καθαρμάτων που στοιχειώνει με τον πιο σκοτεινό τρόπο την εποχή. Μια εποχή ταξικού διχασμού. Στον τόπο που η ιστορία γράφεται με ξύλωμα πεζοδρομίων, δολοφόνοι δεν είναι οι αγωνιστές αλλά όσοι λοιδωρούν και σπηλώνουν την επαναστατική μνήμη. Απο εδώ και πέρα ο καθένας μας διαλέγει συνειδητά στρατόπεδα. Τα λάθη, οι αμέλειες και η ασυνέπεια δε συγχωρούνται.
Για όλες τις συντρόφισσες και τους συντρόφους που δίνουν πραγματικές μάχες ζωής αυτό το διάστημα, για όλους τους αιχμάλωτους αδερφούς και αδερφές μας, για κάθε ανυπότακτη καρδιά που βηματίζει δίπλα μας οπλίζοντας με θέληση τις συλλογικές μας αρνήσεις, για τον Λάμπρο που 11 χρόνια μετά επιμένει να μην εγκαταλείπει ούτε στιγμή τη σύγκρουση, μα πάνω απ’ όλα γι αυτόν τον μεγάλο Ανυπότακτο αγωνιστή, Σύντροφο στον αγώνα και Άνθρωπο ελεύθερο που λέγεται Δημήτρης Κουφοντίνας, ακόμα και μέσα από το πιο βαθύ σκοτάδι ξεπροβάλλει πάντα ολόφωτη η αυγή. Το τέλος είναι μπροστά μας. Ας το κοιτάξουμε κατάματα. Μαχόμενες συντρόφισσες και σύντροφοι, μη λυγίζετε, μην οπισθοχωρείτε. Τον Μάρτη κανείς δεν πεθαίνει. Ας πληρώσουν όλοι τους ακριβά. Ας πληρώσουν για όλα.
Όλες μας οι δυνάμεις στο πλευρό του Δημήτρη
Τα χειρότερα έπονται…
Πυρήνες Άμεσης Δράσης-Οργάνωση Αναρχική Δράση”.
thestival.gr
