Κυβερνητικές πηγές αναφέρουν σχετικά ότι «είναι ζήτημα του υπουργείου Άμυνας και πρόκειται για μια διαδικασία που είναι δρομολογημένη εδώ και καιρό». Όπως σημειώνουν, «πρόκειται για την υπογραφή και την αποστολή του Letter of Request (LoR) που είναι το πρώτο βήμα σε μια μακρά διαδικασία». Από πλευράς τους οι ΗΠΑ θα πρέπει να απαντήσουν με LOA (Letter of Acceptance).

O υπουργός Εθνικής Άμυνας, Νίκος Παναγιωτόπουλος, ο οποίος αναμένεται να μεταβεί στα μέσα Ιουλίου στις ΗΠΑ για συνάντηση με τον Αμερικανό ομόλογό του Λόιντ Όστιν, είχε συνάντηση με στελέχη του προγράμματος (JSF PO – Joint Strike Fighter Program Office) για το F-35, στα τέλη Μαΐου. Στη συνάντηση συμμετείχε και ο πρέσβης των ΗΠΑ στην Αθήνα Τζορτζ Τζέιμς Τσούνης. Ο Ν. Παναγιωτόπουλος είχε τονίσει ότι σε συνέχεια της επίσκεψης του πρωθυπουργού στις ΗΠΑ, θα άρχιζε άμεσα, η διαδικασία απόκτησης F-35. Ο Έλληνας πρωθυπουργός είχε εκφράσει την επιθυμία να μπει η χώρα μας στο πρόγραμμα των F-35 και να αγοράσει μία μοίρα.

Αξίζει να σημειωθεί ότι, όπως έγινε γνωστό αυτή την εβδομάδα, εγκρίθηκε και προχωρά και το πρόγραμμα αναβάθμισης 38 ελληνικών F-16 Block 50, στο πλαίσιο του οποίου θα αξιοποιηθούν συσκευές που θα προκύψουν από την εν εξελίξει αναβάθμιση των ελληνικών F-16 Block 52 Plus και Block 52 Plus Advanced. Παράλληλα, θα αναπτυχθούν σχετικές υποδομές στην αεροπορική βάση της Νέας Αγχιάλου και θα παρασχεθεί η σχετική τεχνογνωσία.

Ως προς το ελληνικό ενδιαφέρον για το θέμα, το στέλεχος της Lockheed Martin είχε πει πως η Ελλάδα είχε προσκληθεί στο παρελθόν τρεις φορές να εισέλθει στο πρόγραμμα, τονίζοντας ωστόσο ότι επί της ουσίας το θέμα της ενδεχόμενης προμήθειας του F-35 από την Ελλάδα θα άρχιζε από μια νέα σελίδα.

Όσον αφορά στο ενδεχόμενο ένταξής του στο οπλοστάσιο της ΠΑ, είπε πως, πέραν των δυνατοτήτων που παρέχει το μαχητικό από μόνο του, θα λειτουργούσε ως πολλαπλασιαστής ισχύος, καθώς μία ή δύο μοίρες F-35 θα ενίσχυαν σημαντικά, χάρη στις προηγμένες δυνατότητες του τύπου, και τα ελληνικά F-16 και Rafale, δεδομένης της δυνατότητας διαλειτουργικότητας/ συνεργασίας (χωρίς κάποια αύξηση κόστους).

Μεταξύ των κυρίων χαρακτηριστικών του συγκεκριμένου μαχητικού 5ης γενιάς (που, σύμφωνα με εκτιμήσεις, θα κυριαρχεί στις χώρες του ΝΑΤΟ και της Δύσης γενικότερα για τα επόμενα 40-50 χρόνια) είναι τα stealth χαρακτηριστικά (χαμηλή παρατηρησιμότητα- δυσδιακριτότητα σε ραντάρ και άλλα συστήματα εντοπισμού του αντιπάλου), οι καλύτερες δυνατότητες διεξαγωγής δικτυοκεντρικών επιχειρήσεων (network enabled operations), η «σύντηξη» πληροφοριών (fusion), με μεγάλα πλεονεκτήματα για τον χειριστή, και οι αυξημένες δυνατότητες ηλεκτρονικού πολέμου, με παράλληλα αντίστοιχες δυνατότητες με αυτές των αεροσκαφών 4ης γενεάς (ή ανώτερες) σε μεταφορά οπλικού φορτίου και αεροδυναμική συμπεριφορά.





ΠΗΓΗ