Eurokinissi

Χαιρετισμός του Πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη στην συνάντηση Υπουργών Εξωτερικών “Philia Forum”, με τη συμμετοχή της Αιγύπτου, των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων, της Κύπρου, του Μπαχρέιν, και της Σαουδικής Αραβίας. την Πέμπτη 11 Φεβρουαρίου 2021.

Όπως με κάθε ευκαιρία εξηγώ τις τελευταίες ημέρες, η Τουρκία φαίνεται να παράγει θόρυβο.

Αυτό που πραγματικά κάνει συνιστά προσπάθεια διεύρυνσης των ακρότατων ορίων των πιθανοτήτων της για μαξιμαλιστική επιτυχία στις επερχόμενες διαπραγματεύσεις της σε πολλαπλά μέτωπα (Συρία, Λιβύη, Καύκασος, ελληνοτουρκικά, Κυπριακό, ενεργειακό, κουρδικό που θα το θυμηθούμε σύντομα, κλπ). Κρίσιμες σχέσεις της που διακυβεύονται το διάστημα που διανύουμε: ΕΕ και ΗΠΑ.

Ως προς την ΕΕ, παρά την προφανή ασυνέπεια και υποκρισία που αυτό θα συνεπάγεται, είναι απίθανο οι δυνάμεις που τελικώς καθορίζουν τη συλλογική γραμμή να βάλουν στο ίδιο κάδρο Ρωσία και Τουρκία με επιβολή κάποιου είδους κυρώσεων και στις δυο.

Κατά συνέπεια, όσο πλησιάζει το ενδεχόμενο κυρώσεων στην Ρωσία, τόσο απομακρύνεται το ούτως ή άλλως ασθενές ενδεχόμενο για κυρώσεις στην Τουρκία. Άλλωστε το Βερολίνο προωθεί συστηματικά την ”θετική ατζέντα” απέναντι στην Άγκυρα.

Οι ουσιαστικές δυσκολίες του Ερντογάν υπάρχουν στις σχέση με τη νέα κυβέρνηση στην Ουάσιγκτον, όπου στο κεντρικό πρόβλημα (S-400 και Ρωσία) προστίθεται -επιτέλους- μια συνολικότερη, κριτική αποτίμηση των προβλημάτων της Τουρκίας ως αυταρχικού καθεστώτος.

Η περίοδος Τραμπ πράγματι τελείωσε, ως προς αυτή τη διάσταση τουλάχιστον. Το 2021-22, για λόγους που έχω εξηγήσει διεξοδικά κατά καιρούς σε άρθρα, θα σφραγίσει την σχέση της Τουρκίας με τη Δύση. Με πιθανότερο το σενάριο της ακόμη μεγαλύτερης απομάκρυνσης και, τελικά, την ρήξη κάποιας μορφής.

Στο δια ταύτα:

(Α) Η Ελλάδα σαφώς είναι αλλά και πρέπει να φαίνεται ότι είναι προσανατολισμένη στην ειρηνική διευθέτηση κάθε διαφοράς με κάθε χώρα, οπότε δεν μπορεί να πει ”όχι” σε διερευνητικές συνομιλίες.

Όμως μπορεί και πρέπει να πει ”όχι” σε διερευνητικές συνομιλίες πριν την επόμενη Σύνοδο κορυφής της ΕΕ (25-26 Μαρτίου 2021).

Στην οποία η Τουρκία πρέπει οπωσδήποτε κάτι να δώσει, σε διαφορετική περίπτωση θα έχει πετύχει τους στόχους της με τον προ-διαπραγματευτικό μαξιμαλισμό που επιδεικνύει.

(Β) Περαιτέρω εμβάθυνση περιφερειακών συνεργασιών σε κάθε επίπεδο -να συγχαρούμε την κυβέρνηση για το φόρουμ Φιλία και την κρίσιμη συμφωνία με τα Εμιράτα που προηγήθηκε- αλλά και ουσιαστική εμβάθυνση της σχέσης με την Γαλλία, ενίσχυση της αποτρεπτικής ικανότητας, ανάδειξη του ρόλου της Ελλάδας ως αξιόπιστου και αξιόμαχου συνόρου της Δύσης στα ανατολικά. Τα λέμε και τα γράφουμε από χρόνια, αλλά οι καιροί είναι δύσκολοι.





ΠΗΓΗ