Δικηγόρος, που τέθηκε υπό κράτηση, ζήτησε να έχει πρόσβαση σε κάποιες ιστοσελίδες.

Ωστόσο, παρά το γεγονός πως οι συγκεκριμένες ιστοσελίδες αφορούσαν την εργασία του, τα δικαστήρια δεν του το επέτρεψαν.

Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΔΔΑ) ήρθε, όμως, να τον δικαιώσει, επιδικάζοντας και 3.500 ευρώ σε βάρος της τουρκικής κυβέρνησης που του αρνήθηκε το δικαίωμα αυτό, υπογραμμίζοντας πως μία τέτοια παρέμβαση δεν ήταν αναγκαία σε μία δημοκρατική κοινωνία.

Ειδικότερα, ο προσφεύγων, δικηγόρος στο επάγγελμα, κατά την κράτησή του ήθελε να έχει πρόσβαση στις ιστοσελίδες του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, του Συνταγματικού Δικαστηρίου και της Εφημερίδας της Κυβέρνησης, με σκοπό την προετοιμασία της δικής του υπεράσπισης, αλλά και την παρακολούθηση των υποθέσεων των πελατών του.

Το αίτημά του δεν έγινε δεκτό, αλλά σύμφωνα με το ΕΔΔΑ «η εν λόγω παρέμβαση δεν ήταν απαραίτητη σε μια δημοκρατική κοινωνία». Όπως αναφέρει η απόφαση του Δικαστηρίου «ανεξάρτητα από τους συγκεκριμένους λόγους που προέβαλε ο προσφεύγων προς υποστήριξη του αιτήματός του για πρόσβαση στο Διαδίκτυο) δεν θα μπορούσε να αποκλειστεί ότι αυτό το αίτημα επίσης αναπόφευκτα αφορούσε και στους στόχους της κατάρτισης και της αποκατάστασης, που δικαιολογεί την πρόσβαση στο Διαδίκτυο για κρατούμενους που βρίσκονται σε κατ’ οίκον περιορισμό, ιδίως ενόψει της επαγγελματικής δραστηριότητας του προσφεύγοντος ως δικηγόρου και της φύσης των τριών διαδικτυακών ιστοσελίδων στις οποίες ζήτησε πρόσβαση».

Δεν αποδείχθηκαν οι λόγοι

Το ΕΔΔΑ επίσης διευκρίνισε ότι «ένας μεγάλος αριθμός αποφάσεων καθώς και οι αποφάσεις του Συνταγματικού Δικαστηρίου, ήταν διαθέσιμες μόνο στο Διαδίκτυο, και απαιτούνταν πλοήγηση και έρευνα στους εν λόγω διαδικτυακούς τόπους».

Επιπλέον, το Δικαστήριο επισημαίνει στην απόφασή του πως «ούτε οι Αρχές ούτε η Κυβέρνηση εξήγησαν γιατί το επίδικο μέτρο  ήταν απαραίτητο στην παρούσα υπόθεση, λαμβάνοντας υπόψη τους νόμιμους σκοπούς της διατήρησης της τάξης και της ασφάλειας στη φυλακή και την πρόληψη του εγκλήματος».

Κατά συνέπεια, τονίζεται πως «η κυβέρνηση δεν απέδειξε ότι οι λόγοι που προέβαλαν οι εθνικές αρχές για να δικαιολογήσουν το υπό αμφισβήτηση μέτρο ήταν σχετικοί και επαρκείς ή ότι η παρέμβαση αυτή ήταν απαραίτητη σε μια δημοκρατική κοινωνία».

Το ιστορικό της υπόθεσης

Ο προσφεύγων, όπως αναφέρει η απόφαση του ΕΔΔΑ, ο οποίος ήταν ύποπτος για τα αδικήματα συμμετοχής σε τρομοκρατική οργάνωση και διάδοση προπαγάνδας υπέρ τρομοκρατικής οργάνωσης, τέθηκε σε προσωρινή κράτηση στις 6 Απριλίου 2016 και αποφυλακίστηκε στις 7 Σεπτεμβρίου 2016.

Στις 12 Απριλίου 2016, ο προσφεύγων ζήτησε από τις αρχές της φυλακής να του επιτρέψουν την πρόσβαση στις ιστοσελίδες του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, του Συνταγματικού Δικαστηρίου και της Εφημερίδας της Κυβέρνησης, έτσι ώστε να μπορέσει να λάβει νομικές πληροφορίες για να παρακολουθήσει τις υποθέσεις των πελατών του ως δικηγόρος τους πριν αυτές εκδικαστούν, και επίσης να προετοιμάσει την υπεράσπισή του για ακρόαση που επρόκειτο να διεξαχθεί στις 22 Ιουνίου 2016 στο πλαίσιο της ποινικής διαδικασίας εναντίον του.

Οι αρχές της φυλακής και το πρωτοβάθμιο δικαστήριο και το Εφετείο απέρριψαν τις καταγγελίες του. Ο προσφεύγων υπέβαλε καταγγελία στο Συνταγματικό Δικαστήριο, το οποίο την απέρριψε ως προδήλως αβάσιμη στις 14 Απριλίου 2017.

Βασιζόμενος στο άρθρο 10 (ελευθερία έκφρασης), ο προσφεύγων διαμαρτυρήθηκε για την άρνηση στην πρόσβασή του στους παραπάνω διαδικτυακούς τόπους κατά την περίοδο που τέθηκε υπό κράτηση στη φυλακή Silivri, και θεώρησε ότι υπήρξε παρέμβαση στο δικαίωμά του να λαμβάνει πληροφορίες και ιδέες.

Πηγή: www.echrcaselaw.com

Ακολουθήστε το dikastiko.gr στο Google News και δείτε πρώτοι όλες τις
ειδήσεις

Διαβάστε όλες τις τελευταίες ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο στο dikastiko.gr



ΠΗΓΗ