Στον διάσημο οικονομολόγο Σερ Ουίλιαμ Άρθρουρ Λιούις τον άνθρωπο που έδωσε άλλη διάσταση στον τομέα της οικονομικής ανάπτυξης είναι αφιερωμένο το σημερινό doodle της Google.
Ο Άρθουρ Λούις γεννήθηκε τον Ιανουάριο του 1915 στην Αγία Λουκία που τότε ακόμα ήταν βρετανική αποικία. Έχασε τον πατέρα του στην ευαίσθητη ηλικία των επτά ετών και μαζί με τέσσερα αδέρφια του έμειναν με τη μητέρα τους που προσπαθούσε μια χίλιες δυσκολίες να τα μεγαλώσει.
Από μικρός Άρθουρ Λούις έδειξε τρομερή αγάπη για το σχολείο. Είναι ενδεικτικό πως ήταν τόσο καλός μαθητής που πάντα ήταν δυο τάξεις μπροστά από την ηλικία του και τελικά ολοκλήρωσε το σχολείο μόλις στα 14 του και περίμενε τέσσερα χρόνια μέχρι να έχει το δικαίωμα να δώσει εισαγωγικές εξετάσεις για το πανεπιστήμιο!
Σε αυτό το διάστημα εργάστηκε ως υπάλληλος, και γνώρισε τον μετέπειτα πρώτο πρωθυπουργό του Τρίνιντάντ και Τομπάγκο με τον οποίο έμειναν για πάντα φίλοι.
Ο Άρθουρ Λούις αρχικά σπούδαζε για να γίνει μηχανικός, ωστόσο, γρήγορα άλλαξε κατεύθυνση και έκανε «στροφή» προς τα οικονομικά. Σε ηλικία 18 ετών έγινε ο πρώτος μαύρος που πήρε υποτροφία στο London School of Economics όπου τον θαύμασαν ακόμα και οι καθηγητές του. Μέχρι τα 42 του χρόνια είχε πάρει ότι πτυχίο υπήρχε, είχε κάνει το διδακτορικό του και είχε διοριστεί ως λέκτορας στο Πανεπιστήμιο του Μάντσεστερ όπου δίδαξε μέχρι το 1957. Εκείνη την περίοδο ανέπτυξε μερικές από τις πιο σημαντικές θεωρίες του σχετικά με τα πρότυπα του κεφαλαίου και των μισθών στις αναπτυσσόμενες χώρες και έγινε ιδιαίτερα γνωστός για τη συνεισφορά του στα αναπτυξιακά οικονομικά.
Υπηρέτησε ως οικονομικός σύμβουλος σε πολλές κυβερνήσεις της Αφρικής και της Καραϊβικής, όπως η Νιγηρία, η Γκάνα, το Τρινιντάντ και Τομπάγκο, η Τζαμάικα και τα Μπαρμπάντος.
Όταν η Γκάνα απέκτησε την ανεξαρτησίας, το 1957, η κυβέρνησή διόρισε τον Λιούις ως τον πρώτο οικονομικό σύμβουλό της. Βοήθησε στην εκπόνηση του πρώτου πενταετούς αναπτυξιακού σχεδίου του (1959–63).
Το 1963 διορίστηκε καθηγητής στο διάσημο πανεπιστήμιο του Πρίνστον και μετακόμισε στις Ηνωμένες Πολιτείες ενώ το 1979 τιμήθηκε με το βραβείο νόμπελ στα οικονομικά.
