Την κράτησή τους σε κέντρα κράτησης μεταναστών στο Ηνωμένο Βασίλειο αλλά και χώρους κράτησης αεροδρομίων καταγγέλλουν πολίτες της ΕΕ που ταξιδεύδουν στη χώρα ακόμα και για συνέντευξη για δουλειά αντιμετωπίζοντας ένα «εχθρικό» περιβάλλον μετά το Brexit.
Σε αποκαλυπτικό δημοσίευμα του Guardian, Ευρωπαίοι πολίτες κάνουν λόγο για τραυματική και ταπεινωτική εμπειρία απέλασης, παρά τους κανόνες του υπουργείου Εσωτερικών, που επιτρέπουν ρητά στους κατόχους βίζας να παρευρεθούν σε συνεντεύξεις για δουλειά.
Σύγχυση επικρατεί, την ίδια στιγμή, για το αν οι Ευρωπαίοι πολίτες μπορούν να εξερευνήσουν τη βρετανική αγορά εργασίας και στη συνέχεια να επιστρέψουν στη χώρα τους με προσφορά για δουλειά, ώστε να μπορούν να υποβάλλουν αίτηση για βίζα εργασίας.
Σε άλλες περιπτώσεις, οι επισκέπτες παραβιάζουν τους κανόνες, όπως αυτούς που απαγορεύουν στους πολίτες της ΕΕ να κάνουν μη αμειβόμενη πρακτική άσκηση.
Και Έλληνες ανάμεσα σε όσους συνελήφθησαν και τέθηκαν υπό κράτηση
Τουλάχιστον 12 Ευρωπαίοι πολίτες, κυρίως νεαρές γυναίκες, συνελήφθησαν και εκδιώχθηκαν στο αεροδρόμιο του Γκάτγουικ μένοντας εκεί για πάνω από 48 ώρες την περασμένη εβδομάδα, κατήγγειλαν δύο Ισπανίδες κρατούμενες στον Guardian, ενώ κάποιοι παραπέμφθηκαν στο κέντρο κράτησης του Μπενφορντσάιρ.
Σύμφωνα με τον Guardian, πολίτες της Ιταλίας, της Γαλλίας, της Βουλγαρίας και της Ελλάδας περιλαμβάνονται σε όσους έχουν κρατηθεί είτε σε αεροδρόμιο είτε σε κέντρο κράτησης μεταναστών.
Μάλιστα το δημοσίευμα αναφέρει ότι ένας Γάλλος κρατήθηκε πρόσφατα στο αεροδρόμιο του Εδιμβούργου για 48 ώρες, ενώ ο πρέσβης της Βουλγαρίας στο Ηνωμένο Βασίλειο επιβεβαίωσε ότι πολλοί υπήκοοι κρατούνται σε κέντρα κράτησης και απέλασης μεταναστών.
«Είμαι ακόμα σε σοκ» – Τι καταγγέλλουν οι δύο Ισπανίδες
Οι δύο Ισπανίδες τέθηκαν υπό κράτηση στο αεροδρόμιο του Γκάτγουικ στις 2 και 3 Μαΐου, όταν έφτασαν με διαφορετικές πτήσεις από τη Βαλένθια και το Μπιλμπάο.
Η Μαρία, 25 ετών, από τη Βαλένθια, είπε ότι υπήρχαν κι άλλοι πολίτες υπό κράτηση. Η ίδια νόμιζε ότι ήταν ελεύθερη να εξερευνήσει την αγορά εργασίας τουλάχιστον ως τον Οκτώβριο, καθώς υπήρχε ζήτηση και εργαζόταν στο Ηνωμένο Βασίλειο στο παρελθόν.
Η νεαρή γυναίκα κατήγγειλε ότι οι συνοριοφύλακες της είπαν ότι θα την απελάσουν και προσφέρθηκε να πληρώσει για πτήση επιστροφής την ίδια ημέρα, όμως αντ’ αυτού εστάλη στο κέντρο κράτησης μεταναστών, όπου έμεινε τρεις ημέρες. Όταν αφέθηκε ελεύθερη, της είπαν ότι έπρεπε να μείνει σε καραντίνα στο σπίτι της αδερφής της στο νοτιοανατολικό Λονδίνο έως τις 17 Μαΐου, με την υπηρεσία φύλαξης συνόρων να κρατάει το διαβατήριό της. Όπως τόνισε όσο βρισκόταν στο κέντρο κράτησης, δεν μπορούσε να λάβει νομική βοήθεια. «Είμαι ακόμα σε σοκ» είπε στους δημοσογράφους.
Η δεύτερη Ισπανίδα, η Ευγενία, έφτασε στο Γκάτγουικ σχεδιάζοντας να κοιτάξει μια προσφορά εργασίας, να επιστρέψει στη χώρα της για να υποβάλλει αίτηση για βίζα και στη συνέχεια να ταξιδέψει ξανά στη Βρετανία για να ζήσει με τον Ισπανό φίλο της, που εργάζεται στο Εθνικό Σύστημα Υγείας και διαμένει στη χώρα εδώ και τέσσερα χρόνια.
Κράτηση σε ένα δωμάτιο για 24 ώρες μαζί με άλλα έξι άτομα
«Είχα εισιτήριο επιστροφής και είχα συμπληρώσει μια ταξιδιωτική φόρμα διαδικτυακά, όπου εξηγούσα όλα τα παραπάνω», λέει. Ωστόσο, στο Γκάτγουικ της πήραν το κινητό και την έθεσαν υπό κράτηση σε δωμάτιο για 24 ώρες, μαζί με άλλα έξι άτομα. Τότε, την έβαλαν και πάλι σε πτήση για τη Βαρκελώνη, μαζί με μια άλλη Ισπανίδα που επίσης είχε φτάσει για συνέντευξη για δουλειά.
Οι δύο Ισπανίδες ανέφεραν ότι ανάμεσα σε όσους κρατήθηκαν ήταν δύο Ισπανοί, μία Γαλλίδα και μία Τσέχα που είχε ταξιδέψει από το Μεξικό και την έστειλαν πίσω. «Ήταν απελπισμένη» είπε η Ευγενία. Όταν μάλιστα προσφέρθηκε να πληρώσει μια πτήση για την Πράγα της το αρνήθηκαν και την απέλασαν στο Μεξικό.
Απελάσεις έγιναν επίσης και κατά Ιταλών, Πορτογάλων και πολιτών με διαβατήρια Ανατολικής Ευρώπης.
Στο δημοσίευμα, επίσης, αναφέρεται ότι ο Luke Piper, πρώην δικηγόρος μετανάστευσης που εργάζεται για ομάδα που παρακολουθεί το πώς η Βρετανία φέρεται σε Ευρωπαίους πολίτες μετά το Brexit καταγγέλλει ότι οι κανόνες προκαλούν σύγχυση, υπογραμμίζοντας, ωστόσο, ότι η υπηρεσία φύλαξης συνόρων ήταν ιδιαίτερα επιθετική.
