(Απόσπασμα από την εφημερίδα της Ένωσης Αστυνομικών Υπαλλήλων Αθηνών «Σύγχρονη Αστυνομία»)

Επιμέλεια: ΠΑΚΟΣ Δημοσθένης, ΚΟΣΜΙΔΗΣ Θεμιστοκλής, ΒΑΡΒΑΤΟΣ Απόστολος, ΓΕΩΡΓΟΣ Κωνσταντίνος, ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΟΠΟΥΛΟΣ Γεώργιος, ΚΑΛΛΑΝΤΖΗΣ Γεώργιος, ΚΑΤΣΙΝΟΣ Ιωάννης, ΚΟΥΛΟΥΜΠΑΣ Γεώργιος, ΛΑΧΑΝΑΣ Ηλίας, ΠΛΑΛΑΣ Γεώργιος, ΣΟΥΛΟΥΝΤΣΗΣ Γεώργιος, ΧΙΟΝΙΔΗΣ Χρήστος, ΧΡΙΣΤΟΠΟΥΛΟΣ Ανδρέας, ΨΑΛΛΙΔΑΣ Γεώργιος
  • Δε θα μπορούσαμε να ξεκινήσουμε διαφορετικά παρά μόνο με τα όσα συνέβησαν στα νησιά του Βορειοανατολικού Αιγαίου. Εκεί όπου οι Διμοιρίες μας επιχειρούν από το 2015 προασπίζοντας την τάξη και τη νομιμότητα αλλά και διαφυλάττοντας την ασφάλεια τόσο των τοπικών συναδέλφων όσο και των νησιωτών κατοίκων από τους χιλιάδες πρόσφυγες που βρίσκονται στις Δομές Φιλοξενίας σε ΧΙΟ και ΛΕΣΒΟ οι οποίοι σε πολλές περιπτώσεις διαμαρτυρόμενοι γίνονται βίαιοι με αποτέλεσμα να εξαπολύουν επιθέσεις είτε κατά συναδέλφων μας είτε κατά των ντόπιων κατοίκων.
  • Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις όπου Διμοιρίες της ΥΑΤ ανακλήθηκαν λίγες μόνο ώρες μετά την εκτέλεση της υπηρεσίας τους για να απεγκλωβίσουν συναδέλφους από τους χώρους των Hot Spot ή για να ανακόψουν πορείες εκατοντάδων εξαγριωμένων μεταναστών προς την πόλη της Μυτιλήνης.
  • Εκεί είμασταν τα καλά ΜΑΤ. Οι προστάτες των συναδέλφων και αυτοί που διατηρούσαμε την κανονικότητα και την ορθή λειτουργία των δομών φιλοξενίας αφήνοντας πίσω τις οικογένειες μας και τα σπίτια μας για είκοσι ημέρες και ένα μήνα . Είμασταν αυτοί που χωρίς να υπολογίζουμε ωράρια και συνθήκες εργασίας τρέχαμε ώστε να κατευνάσουμε τυχόν ταραχές που θα μπορούσαν να αποβούν μοιραίες.
  • Τον Αύγουστο του 2020 μετά από διαταγή της Ηγεσίας οι Δυνάμεις της ΥΑΤ αποσύρθηκαν από τα νησιά μας, απόφαση που είχε ως αποτέλεσμα διμοιρίες που έβγαιναν για εκτέλεση υπηρεσίας είτε στο Κέντρο της Αθήνας είτε σε κάποιο γήπεδο να μεταβαίνουν εκτάκτως και χωρίς καμία προειδοποίηση με C-130 στα εν λόγω νησιά όταν τα πράγματα ξέφευγαν είτε με εξεγέρσεις είτε με άλλες δύσκολες καταστάσεις στις οποίες μας είχαν ανάγκη.
  • Δεν πρόλαβαν να περάσουν μερικές εβδομάδες από την αποχώρηση μας όταν σχεδόν ολόκληρη η υπηρεσία μας έλαβε εντολή εν μια νυκτί να μεταβεί τόσο στην Χίο όσο και στην ΛΕΣΒΟ ώστε να συνδράμει στην διαμόρφωση των νέων δομών Φιλοξενίας κλειστού τύπου.
  • Οι ίδιοι άνθρωποι λοιπόν που μας ευχαριστούσαν και μας επευφημούσαν για την αποτελεσματικό μας.
  • Οι ίδιο άνθρωποι που μας καλωσόριζαν όταν φτάναμε στο νησί τους.
  • Ήταν οι ίδιοι που τάχθηκαν απέναντι μας.
  • Τόσο στην Χίο όσο και στην ΛΕΣΒΟ οι Διμοιρίες βίωσαν απάνθρωπες συνθήκες, δέχθηκαν επιθέσεις με τέτοια σφοδρότητα και τέτοιο μένος λες και ήταν ΜΑΤΑΤΖΗΣ αυτός που πήρε την απόφαση για την δημιουργία κλειστών δομών Φιλοξενίας στα νησιά.
  • Οι δολοφονικές ενέργειες των κατοίκων δεν σταμάτησαν στον πετροπόλεμο και τις οδομαχίες.

Διμοιρίες δέχτηκαν ένοπλη επίθεση από «αγνώστους» οι οποίοι με κυνηγετικές καραμπίνες άρχισαν να βάλλουν εναντίον τόσο των υπηρεσιακών οχημάτων μας όσο και κατά ανδρών της ΥΑΤ.

  • Κάποιοι άλλοι πάλι χρησιμοποιώντας τα αγροτικά τους οχήματα ως φονικά όπλα αποπειράθηκαν να κλείσουν τον δρόμο σε υπηρεσιακά οχήματα ή ακόμα και να παρασύρουν πεζή δύναμη της υπηρεσίας μας.
  • Σοκαριστικό στην όλη υπόθεση είναι ότι Αστυνομικοί  των τοπικών διευθύνσεων ,άνθρωποι που θέλουν να λέγονται συναδελφοί μας έδιναν πληροφορίες σε ταραχοποιούς ώστε οι επιθέσεις αυτών να είναι αποτελεσματικότερες. ΝΤΡΟΠΗ τους!
  • Μετά από παρέμβαση του προέδρου της Ένωσής μας κ. ΠΑΚΟΥ Δημοσθένη και του Προέδρου της ΠΟΑΣΥ κ. ΓΕΡΑΚΑΡΑΚΟΥ Γρηγόριου επιτέλους πάρθηκε η απόφαση οι Δυνάμεις να επιστρέψουν στην Αθήνα.
  • Ο απολογισμός της μετάβασης των διμοιριών στα νησιά ήταν 130 τραυματίες άλλοι ελαφρά και άλλοι σοβαρότερα καθώς  και ανυπολόγιστες φθορές σε δημόσια υλικά και οχήματα.
  • Προς τιμήν της η διοίκηση της ΔΑΕΑ αποφάσισε να ξεκουράσει όσους συμμετείχαν στην Αστυνομική επιχείρηση αυτή δίνοντας ολιγοήμερες άδειες.
  • Στο ΕΒΡΟ όμως τα πράγματα ήταν τελείως διαφορετικά. Στην ακριτική Θράκη όπου χτυπάει η καρδιά του ελληνισμού βιώσαμε μια κατάσταση άνευ προηγουμένου.
  • Από την πρώτη στιγμή που οι Διμοιρίες φτάσανε στον Έβρο η αγάπη και η συμπαράσταση των κατοίκων με κάθε τρόπο ήταν έκδηλη.
  • Οι Διμοιρίες ζήσανε πολύ δύσκολες καταστάσεις. Ήταν αναγκαίο σε πολλές περιπτώσεις να επιχειρήσουν κάτω από πρωτόγνωρες συνθήκες. Είτε σε ελώδεις περιοχές είτε σε ξέρες του ποταμού Έβρου.
  • Η λάσπη έφτανε στην κυριολεξία μέχρι το γόνατο,ούτε ένας όμως δεν παραπονέθηκε.Βρεθηκαμε εκεί για έναν ιερό σκοπό,για ένα εθνικό ζήτημα.
  • Οι Διμοιρίες είχαν να αντιμετωπίσουν εκτός από τον πετροπόλεμο από χιλιάδες μετανάστες που βρισκόντουσαν στην πλευρά της Τουρκίας και τις τουρκικές υπηρεσίες που δρούσαν στα σύνορα οι οποίες έκαναν  αμέτρητες  χρήσεις δακρυγόνων εναντίον μας και  δεν δίστασαν ακόμα και να πυροβολήσουν εναντίον των Διμοιριών της ΥΑΤ ώστε να τις αναγκάσουν να κάνουν πίσω.
  • Οι Ματατζιδες όμως στάθηκαν στο ύψος των περιστάσεων ,όπως κάνουν πάντα άλλωστε. Η κάθε αντιξοότητα ,η κάθε δύσκολη στιγμή έσβηνε από την μνήμη μας όταν μετά την υπηρεσία μας βρεθήκαμε αντιμέτωποι με μια πρωτόγνωρη για εμάς κατάσταση.
  • Ήταν μια ευχάριστη έκπληξη από τους ντόπιους κατοίκους οι οποίοι βλέποντας μας έτρεξαν να μας προσφέρουν τρόφιμα και νερό. Έτρεξαν να μας χειροκροτήσουν ,να μας σφίξουν το χέρι και να μας εκφράσουν έμπρακτα ότι σε αυτόν τον αγώνα δεν είμαστε μόνοι μας.
  • Αυτό που έχουμε να τονίσουμε είναι ότι νιώθουμε μόνο υπερηφάνεια για τους συναδέλφους μας που έχουν αφήσει τα σπίτια και τις οικογένειες τους και παρ’ όλες τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει η χώρα μας με την δημόσια υγεία βρίσκονται στον Έβρο και δίνουν σκληρές μάχες, επίσης τα μηνύματα που παίρνουμε καθημερινά από τους συναδέλφους των διμοιριών που βρίσκονται εδώ στην Αθήνα είναι το πότε θα βρεθούν και αυτοί εκεί για να δώσουν την δική τους μάχη! Και τέλος πιστεύουμε ότι είναι επιτακτική ανάγκη να αναγνωριστεί με πράξεις το έργο αυτής της υπηρεσίας από την πολιτεία!

Υ.Γ.1: Σχετικά με τα όσα συνέβησαν στα νησιά από κάποιους «συναδέλφους» των τοπικών Διευθύνσεων  περιμένουμε από την φυσική ηγεσία την εφαρμογή της πειθαρχικής νομιμότητας προς τους  αυτούς.

Υ.Γ.2: Η αγάπη για την Υπηρεσία αυτή είναι ίδια από τον νέο Αστυφύλακα της Διμοιρίας μέχρι τον Ταξίαρχο που υπηρετεί 41 χρόνια στην αστυνομία, πολλοί δεν το καταλαβαίνουν επειδή δεν έχουν υπηρετήσει εδώ.

  • Ως εκλεγμένοι συνδικαλιστές στην ένωση Αθηνών θα είμαστε δίπλα και στις διμοιρίες και στους αξιωματικούς της Υπηρεσίας σε ότι και αν συμβεί

Η Ισχύς εν τη ενώσει.



ΠΗΓΗ